به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان؛ آیت‌الله جعفر سبحانی مرجع تقلید شیعیان ظهر امروز در جلسه تفسیر قرآن در مجتمع آموزش عالی فقه با اشاره به جایگاه صحابه رسول اکرم(ص) اظهار کرد: صحابه پیامبر(ص) محترم هستند، اما باید این احترام در سایه قرآن کریم باشد.
وی ادامه داد: برخی می‌گویند که سکینه، آرامش قلبی است که درست نیست، دشمن هم پس از پیروزی، آرامش قلبی دارد، اما در واقع سکینه به معنای آرامش خاصی از جانب خداوند است که موجب افزایش تقوا و ایمان مردم می‌شود.
استاد برجسته حوزه علمیه قم افزود: امام علی(ع) نخستین کسی بود که برای کمک به رسول اکرم(ص) پس از بعثت، اعلام آمادگی کرد و پیامبر(ص) این امام معصوم را به عنوان جانشین و وزیر خود انتخاب نمود، نخستین مردی که به رسول اکرم(ص) ایمان آورد، امام علی(ع) بود و این امام معصوم همیشه همراه با پیامبر(ص) به غار حرا می‌رفت.
آیت‌الله سبحانی با اشاره به ارتباط امام علی(ع) با پیامبر(ص) اظهار کرد: این امام معصوم از چهار سالگی با رسول اکرم(ص) بود. براساس روایتی امام علی(ع) همان چیزی را می‌دید، که رسول اکرم(ص) مشاهده می‌کرد و همان چیزی را می‌شنید که پیامبر(ص) به گوشش می‌رسید، تنها امام علی(ع) مقام نبوت را نداشت.
وی ادامه داد: نسل رسول اکرم(ص) از طریق امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) ادامه یافت و تهمت مشرکان در خصوص ابتربودن پیامبر(ص) براساس آیات قرآن کریم، درست نیست.
استاد برجسته حوزه علمیه قم افزود: براساس قرآن کریم، اتمام ابلاغ اصول دین اسلام با اعلام ولایت امام علی(ع) صورت گرفت.
آیت‌الله سبحانی با اشاره به جایگاه امام علی(ع) در قرآن کریم اظهار کرد: در این کتاب آسمانی به عصمت این امام معصوم اشاره شده است.
وی ادامه داد: برای اینکه امام علی(ع) را بشناسیم، باید به سراغ آیاتی در قرآن کریم برویم که در شان این امام معصوم نازل شده است، البته 11 هزار خطبه، نامه و حکمت از امام علی(ع) در دست داریم که این امام معصوم پس از رسول اکرم(ص) بیان کرد.
استاد برجسته حوزه علمیه قم افزود: امام علی(ع) در زمان حیات رسول اکرم(ص) به نشانه حیا و احترام، خطبه ای ایراد نکردند.
آیت‌الله سبحانی در پایان با اشاره به سیره امام خمینی(ره) خاطرنشان کرد: امام راحل در زمانی که آیت‌الله بروجردی در قید حیات بود، به جای کار سیاسی به تدریس علوم دینی می‌پرداختند تا احترام مرجع تقلید عصر خودشان را نگه دارند، به همین دلیل ایشان در زمان اختلاف بین مصدق و دربار، در قضیه انتخابات مجلس اظهارنظر نکردند.