اوتو ویلند در سال ۱۹۰۱ موفق شد مدرک دکترای خود را از دانشگاه مونیخ دریافت کند و بعد از آن در همان دانشگاه شروع به تدریس کرد.
وی درسال ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۱ استاد دانشگاه فنی "مونیخ" آلمان بود.
اوتو ویلند همچنین در سال‌های ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۸، در "انجمن قیصر ویلهلم برای پیشبرد علوم" خدمت کرد.
بعد از آن به دانشگاه "فرایبورگ" پیوست تا جانشین پروفسور "لودویک گاترمن" شود.
وی در سال ۱۹۲۵، جای استاد " ریچارد ویلستاتر" را پر کرد و مجددا استاد دانشگاه "مونیخ" شد.
زمانی که اوتو ویلند در دانشگاه "فرایبورگ"بود، راجع به زهر وزغ و اسیدهای صفرا، تحقیقاتی انجام داد که سرانجام در سال ۱۹۴۱ توانست "آلفا آمانیتین"(alpha-amanitin) را از یکی از سمی‌ترین قارچ‌های جهان به نام "کلاهک مرگ" (Amanita phalloides) جداسازی کند.
وی در جنگ جهانی دوم، برای حمایت از دانشجویان یهودی، آن‌ها را به عنوان دستیار، در کنار خود نگه داشت.
این شیمیدان در سال ۱۹۲۷، به پاس تحقیقات خود در مورد اسیدهای صفرا، جایزه نوبل شیمی را دریافت کرد.
از سال ۱۹۶۴ به افتخار این محقق، جایزه "هاینریش ویلند" ( Heinrich Wieland Prize) به صورت سالانه به دانشمندان شیمی اهدا می‌شود.
این محقق برجسته در نهایت در تاریخ ۵ آگوست سال ۱۹۵۷ میلادی در شهر "استرانبرگ" آلمان و درسن ۸۰ سالگی درگذشت.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/