به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ هر یک از ائمه اطهار (ع) ویژگی هایی داشتند که بیش از دیگر ائمه در آن ها ظهور و بروز داشت. هر زمانی که از امام دوم شیعیان، امام حسن مجتبی (ع) سخنی به میان می آید، کرامت ایشان نیز، در ذهن آدمی نقش می بندد. چرا که روایات همگی موضوعاتی را بیان می کنند که نشان از بخشندگی ظاهری و باطنی این امام بزرگوار دارد.
درخشش در آسمان ولایت در پرتو ذات اقدس الهی با دلدادگی هایی که به حضرت حق داشت و با اعمالی چون حلم و بردباری ادامه پیدا کرد. هر آنکس که با دشنام مقابلش ظاهر می شد، با صبوری و اخلاق نیک این امام بزرگوار که از جدش رسول اکرم (ص) به ارث برده بود، سرافکنده از کار خود شده و جذب اسلام می شد.
حجت الاسلام و المسلمین سید جلال موسویان کارشناس مذهبی و مدرس حوزه ضمن بیان ارزش های معنوی امام حسن مجتبی (ع) به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: در بزرگواری و منش والای امام حسن مجتبی (ع) همین بس که ایشان امام و پیشوای برادرشان امام حسین (ع) بودند. ایشان کسی بودند که وجود مقدس امام حسین (ع) 10 سال تبعیت محض از ایشان داشتند. امام حسین (ع) یکی از کار های مهمی که انجام می دادند، این بود که ایشان هر شب به زیارت امام محتبی (ع) در مدینه می رفتند.
وی افزود: امام مجتبی (ع) چند ویژگی اختصاصی داشتند. از جمله این ویژگی ها حلیم بودن ایشان بود. در روایت داریم که شخصی از شام وارد مدینه شد و وقتی امام دوم (ع) را دید و شروع کرد به دشنام گفتند. چراکه مردم شام تحت تاثیر تبلیغات منفی معاویه نسبت به اهل بیت (ع) بودند. یاران دور امام حسن (ع) از ایجان اجازه خواستند که با این شخص برخورد کنند. حضرت امام حسن (ع) خطاب به اصحابشان گفتند که اجازه حرف زدن را به این شخص بدهند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: سپس امام حسن پس از اتمام صحبت های فرد شامی و بی حرمتی هایش به وی گفت: «اگر گرسنه ای به تو غذایی بدهم. اگر تشنه ای به تو آب بدهم، اگر مغروزی پولی بدهم قرضت را ادا کنی، اگر مسافری به تو پناه بدهم. سپس این شامی سرش را پایین انداخت و عرض کرد که الحق که فرزند رسول خدایید، کریم آل الله هستید و کسی هستید که در مقابل حرف های من حلم نشان دادید یکی از چیز هایی که ما می توانیم در ولادت امام حسن مجتبی نباید زود جواب بدهیم و توان حلیم بودن و صبور بودن و توان اینکه اگر کسی سخنی هم به ما گفت خودداری کنیم.
موسویان در خصوص دیگر ویژگی های کریم اهل بیت (ع) اظهار کرد: دیگر صفت امام حسن مجتبی (ع) کریم بودن ایشان بود. در بیان خصوصیات مادرشان فاطمه زهرا (س) آمده است که این بزرگوار کریمه هستند. این کریمه بودن که از مادرشان است، هم در ظاهر است هم در باطن. ایشان در بخش ظاهری این بود که سه مرتبه مالشان را به کلی بخشیدند؛ همچنین دو مرتبه نصف مالشان را بخشیدند. در روایت داریم که ایشان هم صبح هم شب سفره شان پهن بوده است. در کرامت باطنی امام حسن (ع) باید گفت که ایشان انسان را صاحب کرامت می کند. چراکه انسان ها می خواهند کرامت داشته باشد. بعضی وقت ها انسان دین دارد و مذهبی ست، مثلا هیئت و مسجد می رود، اما صاحب کرامت نیست.
این مدرس حوزه ادامه داد: یکی از کراماتی که نزد امام حسن (ع) بود، جوانمردی و فتوت است. در روایت ها نقل شده است که ایشان جایی نشسته بودند، دیدند که یک غلامی مشغول غذا خوردن است.این غلام یک لقمه غذای خودش را به یک سگ گرسنه ای که اطرافش بود داد. حضرت (ع) از این رفتار این شخص خیلی خوشحال شدند و فرد را صدا کردند و فرمودند که دیدم که غذا خوردی و آخرین لقمه غذایت را به سگ دادی. امام حسن مجتبی(ع) سپس فرمودند که تماشا کردم که لقمه آخر را هم به سگ دادی. آن شخص به امام دوم (ع) نگاه کرد و گفت «وقتی داشتم غذا می خوردم، دیدم سگ خیلی گرسنه است؛ به همین دلیل غذایم را به او دادم.»
موسویان در پایان اضافه کرد: سپس حضرت (ع) گفتند که این از روی جوانمردی توست. حضرت در ادامه پرسیدند که غلام چه کسی هستی، سپس این غلام و باغ آن شخص را خریدند و باغ را به او بخشیدند و آن غلام را هم در راه خدا آزاد کردند. در روایت داریم که یکی از خادمان امام مجتبی (ع) یک گلی را به ایشان دادند که خیلی خوش بو هم نبود. حضرت فرمود تو را هم در راه خدا آزاد کردم.
انتهای پیام/
خدا معرفت ما به اين خانواده زياد كند.