به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ماه رمضان و ماه بندگی بهترین فرصت برای راز و نیاز با معبود الهی است، تا از پروردگار خویش نیاز های خود را طلب کنیم و از دریای واسعه رحمت الهی او مغفرت بجوییم. این ماه همه مسلمانان در هر نقطه از جهان با هر رنگ، زبان و نژاد با خدای خود به مناجات می پردازند.
مناجات، یا مناجات خوانی در ردیف های مرثیه خوانی، شورخوانی و ... است که از قدیم الایام مناجات خوانان در ماه رمضان پرشورتر به مهمانی خداوند می روند و مردم از سحرگاه تا اذان مغرب برسرسفره الهی دعوت می کنند.
از این رو، شما می توانید مناجات نامه های محمود تاری ذاکر اهل بیت (ع) ویژه ولادت امام حسن (ع) را در اینجا بخوانید.
چه مبارک سحری بوی خدا می‌آید
بوی عطر از نفس باد صبا می‌آید
جانب خاک نشینان رسد آن عرش نشین
یارب آن یار کجا بود و کجا می‌آید
به جگر سوختگان غم او باید گفت:
مژده‌ای تشنه لبان آب بقا می‌آید
شب گذر می‌کند و صبح گواهی بدهد
آخر آن یار سفر کرده‌ی ما می‌آید
چشمتان روشن اگر چشم به راهید هنوز
یوسف آل علی نزد شما می‌آید
منتظر باش تو‌ای سائل درمانده‌ی عشق
شاه اقلیم کرم سوی گدا می‌آید
نیمه‌ی ماه صیام آمده ماهی کامل
که ز رخساره‌ی او نور و ضیا می‌آید
ای که محتاج ترینی به در خانه‌ی دوست
آن کریمی که کند لطف و عطا می‌آید
"یاسر" از پنجره‌ی عشق افق را بنگر
ماه روشنگر حق جلوه نما می‌آید
گردیده ایم بر تو پناهنده یا مجیر
با آن که بوده ایم سرافکنده یا مجیر
افتاده ایم و زار، تعالیت یا کریم
ما سائلیم پیش تو بخشنده یا مجیر
در کوله بار ماست پر از جرم ما، ولی
از کار خویشتن همه شرمنده یا مجیر
نور امید می‌دمد از مهربانی ات
ای چلچراغ لطف تو تابنده یا مجیر
دستان من تهی ست، تهی‌تر ز. هر کویر
بر من ببار چشمه‌ی جوشنده یا مجیر
دستی برآر و دست گنهکار من بگیر
آری بگیر دستی ازین بنده یا مجیر
ما از گناه خانه خرابیم و بی قرار
ای هرچه را که هست تو سازنده یا مجیر
اکنون رسیده ایم، تعالیت یا سلام
بگذر که هست مهر تو زیبنده یا مجیر
بر بندگان خویش کرامت کنی مدام
ای بی نیاز، لطف تو پاینده یا مجیر
"یاسر" گرفت آنچه فرستادی اش ز مهر
ای چشمه سار جاری و زاینده یا مجیر
ای نور به هر درگاه سبحانک یا الله
روشنگر مهر و ماه سبحانک یا الله
درمانده ام و خسته دل بر کرمت بسته
دارم اثری جانکاه سبحانک یا الله
ای جود تو همچون کوه بخشندگی ات انبوه
این کوه تو و این کاه سبحانک یا الله
یارب تو پناهم ده نوری به نگاهم ده
افتاده دلم در چاه سبحانک یا الله
دل خونم و می‌بارم، اشکی که به رخ دارم
شد با غم دل همراه سبحانک یا الله
با جرم و گناه خود با حال تباه خود
لبریز شدم از آه سبحانک یا الله
دل را که سیه کردم از بس که گنه کردم
دستم ز تو شد کوتاه سبحانک یا الله
ای قعر و قعود از تو،ای ملک وجود از تو
ای بر همه عالم شاه سبحانک یا الله
ای نام خوشت گلشن وی از همه کس بر من
آگاه‌تر از آگاه سبحانک یا الله
"یاسر" تو ز ایمانت، با این همه عصیانت
بخشش ز خدا می‌خواه سبحانک یا الله
انتهای پیام/