به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ کبریتی روشن به راحتی می تواند جنگلی سرسبز و بزرگ را به آتش بکشد. جرقه ای مختصر می تواند یک سازه را نابود کند. اشتباهی کوچک از انسانی کوتاه فکر، ممکن است جان یک یا چند انسان را بگیرد. سهل انگاری یک فرد حتی می تواند سرنوشت یک ملت را به بازی بگیرد.
بنابراین هیچ بعید نیست که تمامی زحمات و تلاش های یک مومن، با اشتباه و گناهی به مرز نابودی برسد. بسیاری از بزرگان در لحظه لحظه زندگیشان، بیم آن را داشتند که اعمال الهی شان نابود شود.
بسیاری از ما، خیلی خوب در ماه رمضان توشه موفقیت و پیشرفت را در مسیر سلوک کل سال جمع می کنیم، اما چند روزی که از این ماه نورانی می گذرد، همه چیز را فراموش می کنیم و سنگینی بار سعادت را به سبکی رهایی از ثمرات پربار کمال عبادت می فروشیم. باید از شروع ماه رمضان به فکر حفظ اعمال و زحماتمان در این ماه باشیم.
اسلام همان طور که برای هر مرحله از زندگی انسان برنامه ریزی کرده است، برای حفظ اعمال حسنه انسان هم فرایندی را در مسیر بندگی معرفی کرده است.
حجت الاسلام و المسلمین سید جلال موسویان مدرس حوزه و کارشناس مذهبی، در این باره به خبرنگار ما گفت: امام جواد (ع) فرمودند باقی ماندن در عمل از خود عمل سخت تر است. روزه عملی است که دعا را مستجاب می کند. برای همین روزه دارها در هنگام غروب دعا می کنند و دعایشان مستجاب می شود. این عمل خوب و پسندیده، مورد لطمه و هجمه شیطان قرار می گیرد. ممکن است که ما این عمل (روزه) را در طول روز به هر دلیل از دست بدهیم، حال باید چه کرد؟ کسی که روزه گرفته است و در طول روز، به دلیل اشتباهی روزه اش باطل می شود. مانند کسی که نماز می خواند و ثوابی می کند و در کنار آن گناه می کند، حسنه اش باطل می شود.
وی ادامه داد: یکی از کارهایی که باعث حفظ یک عمل از نابودی می شود، این است که این روزه را هدیه ای به ائمه اطهار(س) بدانیم یا اینکه عمل حسنه روزه ماه مبارک رمضان را نزد این ائمه (س) امانت بگذاریم. ما به امام معصوم(ع) می گوییم یا امین الله و آن ها را به عنوان امانت دار می شناسیم. پس باید به آنان اعتماد کنیم. از روز اول اعمالمان را نزد آنان امانت بگذاریم و تا روز آخر همان طور که صحت عمل هست، آن را دریافت کنیم. همان طور که امام سجاد(ع) فرمودند اگر شمر خنجرش را که با آن گلوی پدرمان را برید به ما بدهد، ما آن را سالم به او برگردانیم. این نشان از امانت داری این بزرگان دارد.
انتهای پیام/