«در هر جنگی چه در مقیاس جهانی، منطقه‌ای و حتی بین دو کشور، آن چه مهم‌تر از خود جنگ است، استراتژی آن است که اگر محقق شود حتی به طور موقت، شروع کننده جنگ در اهدافش موفق بوده و اگر این استراتژی محقق نشود بخصوص در مراحل اولیه یعنی شروع افول و شکست در جنگ اتفاق افتاده است.
برای فهم این مسئله حمله سپاه عثمانی در زمان صفویه و در منطقه چالدران مثال زدنی است. این که سپاه عثمانی آمده که تهران را تصرف و حکومت صفویه را ساقط کند، ولی با مقاومت تعداد کم نیرو‌های ایرانی در منطقه چالدران زمین گیر می‌شود اگر چه ایران تلفات سنگین می‌دهد و آن منطقه سقوط میکند، ولی دشمن به اهداف اصلی و استراتژی کلی خود نمی‌رسد.
در دفاع مقدس هم همین گونه است استراتژی دشمنان از حمله به ایران اسلامی ساقط کردن انقلاب اسلامی است و نقطه اصلی استراتژی دشمن، فتح خرمشهر با هدف فتح کل استان خوزستان است، ولی به واسطه مقاومت نیرو‌های مردمی و انقلابی ۳۵ روز پشت دروازه خرمشهر می‌مانند.
تداوم مقاومت در خرمشهر توان زیادی را از دشمن می‌گیرد و در این مرحله برای تصرف خرمشهر بیشترین فشار ارتش متجاوز عراق به اشغال آبادان متمرکز می‌شود. صدام امیدوار بود با این اقدام و تصرف ساحل شمالی رودخانه اروند، به حداقل اهداف خود مبنی بر لغو قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر دست یابد.
امام خمینی (ره) با درکی که از ماهیت تلاش‌های سیاسی، نظامی عراق در مرحله جدید داشتند، فرمان شکستن حصر آبادان را در تاریخ ۱۴ آبان ۱۳۵۹ صادر فرمودند. تشدید مقاومت در آبادان و عقب راندن نیرو‌های مهاجم عراق از نخلستان‌های کوی ذوالفقاری آبادان و شکست نیرو‌های عراقی در عبور از بهمن شیر در واقع استراتژی عراق را در نقطه اصلی آن با شکست همراه ساخت.
رژیم عراق که از جنگ تحمیلی برای صلح تحمیلی نتیجه‌ای نگرفته بود، دو راه حل عقب نشینی یا استقرار در مواضع اشغالی را فرا روی خود داشت. رهبری عراق برای عقب نشینی توضیح روشنی نداشت، زیرا بدون اینکه از تهاجم به ایران نتیجه‌ای کسب کرده باشد، باید به داخل خاک عراق عقب نشینی می‌کرد.
استقرار در مواضع اشغالی بر پایه این تصور که قوای نظامی ایران قادر به بیرون راندن متجاوزین نخواهند بود و اوضاع سیاسی داخل ایران نیز شدیدأ بی ثبات است، مورد توجه قرار گرفت. عراقی‌ها در مرحله جدید با اطمینان از تضمین امنیت نیرو‌های عراقی در مواضع اشغالی در انتظار تشدید بحران در داخل ایران و سرانجام مجبور شدن جمهورری اسلامی به پذیرش صلح تحمیلی بودند.
خرمشهر در روند تحولات جنگ تحمیلی به عنوان مظهر مقاومت سرسختانه ایران و پیروزی بر عراق به شمار می‌رفت، به همین دلیل عملیات بیت المقدس و نتایج آن به یک معنا می‌توانست سرنوشت جنگ و موقعیت سیاسی رژیم عراق را مشخص نماید.
از بعد سیاسی عراق با از دست دادن خرمشهر تکیه گاهش را برای مذاکره از دست داده و به عبارت دیگر خرمهشر برای عراق به عنوان برگ برنده محسوب می‌شد که با آزادسازی آن در عملیات بیت المقدس در سوم خرداد ۱۳۶۱ به دست رزمندگان اسلام و عقب نشینی تحقیرآمیز و مفتضحانه ارتش دشمن، رژیم عراق را به نقطه پایان نزدیک کرد.
نتیجه‌ای که از این بحث می‌توان گرفت این که خرمشهر آیینه و مظهر دوران دفاع مقدس است. روز مقاومت، روز جشن ملی مربوط به خرمشهر می‌باشد چرا که خرمشهر هم در جلوگیری از ورود دشمن و هم بیرون کردن دشمن پس از ۱۹ ماه اشغال و شعار جئنا لنبقی ـ آمده ایم که بمانیم ـ به خوبی درخشید.
در پایان یاد و نام شهدای مدافع خرمشهر و عملیات بیت المقدس را گرامی می‌داریم.»
گفتنی است: خرمشهر در استان خوزستان، در روز سوم خرداد سال ۱۳۶۱ و پس از ۵۷۸ روز اشغال توسط نیرو‌های عراقی (از ۴ آبان ۱۳۵۹)، در جریان عملیات ۲۶ روزه بیت‌المقدس آزادسازی شد.
این روز به عنوان «روز مقاومت، ایثار و پیروزی» نامگذاری شده است.
استان چهارمحال و بختیاری، در جریان عملیات بیت المقدس و آزادسازی خرمشهر، بیش از ۸۰ شهید تقدیم انقلاب اسلامی کرد.
انتهای پیام/ش