این فضانوردان به همراه دانشگاه ملی استرالیا سیاهچاله مذکور را کشف کردهاند. گفته میشود هنوز هیچ سیاهچالهای در جهان کشف نشده که با این سرعت گسترش پیدا کند. فاصله این هیولا از زمین ۱۲ میلیارد سال نوری است.
محققان میگویند نیروی جاذبه این پدیده به حدی زیاد است که هر دو روز حجمی به اندازه خورشید را میبلعد و انرژی غول آسایی را در فضا آزاد میکند. دکتر «کریستین ولف» استاد دانشگاه ملی استرالیا در این خصوص میگوید: «این سیاهچاله چنان با سرعت در حال گسترش است که هزاران برابر بیشتر از یک کهکشان میدرخشد».
به گفته ولف اگر این سیاهچاله را در مرکز کهکشان راه شیری قرار دهیم ده برابر یک ماه کامل خواهد درخشید و تمام ستارهها در مقابل نور آن خاموش خواهند بود. این سیاهچاله که به عنوان یک «اختروَش» شناخته میشود اشعه ایکس و امواج فرابنفش از خود ساطع میکند. اختروَش یا کوازار (Quasar) یک هستهٔ فعال به شدت نورانی و دوردست است که وابسته به یک کهکشان جوان است. اگر این هیولا در مرکز کهکشان راه شیری بود با توجه به اشعههایی که از خود ساطع میکند زندگی روی زمین را غیرممکن میکرد.
به گفته دانشمندان این نوع پدیدهها بسیار نادر هستند و ولف و گروهش چند ماه با استفاده از یک تلسکوپ بسیار پیشرفته برای پیدا کردن آن استفاده کرده اند. تلاش برای پیدا کردن سیاهچالههای وسیعتر همچنان ادامه دارد. ولف میگوید این سیاهچالهها برای درک چگونگی شکل گیری جهان به ما کمک میکنند.
ولف میگوید: «این سیاهچاله غولپیکر چنان درخشان است که دانشمندان میتوانند سایه اجسامی که در مقابل آن قرار گرفته اند را ببینند».
انتهای پیام/