به گزارش حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمود مهرداد شکریه دبیر ستاد توسعه مواد و ساخت پیشرفته معاونت علمی درباره بومی سازی فناوری‌ها در حوزه مواد و ساخت پیشرفته اظهار کرد: روش‌های مختلفی برای بدست آوردن یک فناوری وجود دارد که تنوعی از این روش‌ها برای توسعه فناوری‌های تولید مواد پیشرفته باید به‌کار گرفته شود. قطعاً یک منبع اصلی برای تأمین فناوری‌های مورد نیاز تجاری‌سازی نتایج یافته‌های تحقیقاتی محققان داخلی است که از یک هسته علمی در دانشگاه‌ها یا پژوهشگاه‌های داخلی آغاز شده‌اند و برخی‌شان حتی منجر به شکل‌گیری شرکت‌های دانش‌بنیان و فناوری‌محور شده است.
شکریه ادامه داد: تجارب خوب و نمونه‌های موفق در این زمینه کم نیست ولی طبعاً مسیر پرچالشی است و نیاز به حمایت و صبر دارد. مدل‌های موفق در این زمینه آن‌هایی هستند که توانستند در قالب یک شرکت خصوصی ایده‌شان را روانه بازار کنند. البته مسائل ناشی از فضای کسب و کار فشار‌های زیادی را متوجه این شرکت‌ها کرده است.
وی همچنین اظهار کرد: برای برخی از فناوری‌ها هم ممکن است نیاز به انتقال فناوری بین‌المللی داشته باشیم که به هیچ عنوان عیب محسوب نمی‌شود. این مسیر اگر درست و هوشمندانه طی شود محاسن زیادی به همراه دارد. به هر حال دانش و فناوری‌های امروزی بسیار پیچیده، پیشرفته، زمان‌بر و هزینه‌بر است بنابراین طبیعی است که اگر دسترسی برای کسب فناوری از مسیر کوتاه‌تر امکان‌پذیر باشد عقل حکم می‌کند آن مسیر را در پیش بگیریم. البته در این‌جا هم برخورداری از متخصصان داخلی ضریب موفقیت انتقال فناوری را افزایش می‌دهد چرا که ظرفیت پذیرنده فناوری در انتقال فناوری خیلی مهم است.
دبیر ستاد توسعه فناوری‌های مواد و ساخت پیشرفته معاونت علمی با بیان اینکه مسیر سومی نیز وجود دارد گفت: آن توسعه مشترک فناوری با شرکای خارجی است. در برخی از حوزه‌های مواد پیشرفته تحقیقات در سطح بین‌المللی کماکان ادامه دارد و هنوز به فناوری اثبات شده منجر نشده است. در چنین مواردی اگر با طرف‌های خارجی مناسبی مشارکت کنیم می‌توانیم در آینده از آن بهره‌برداری کنیم. برای چنین رویکردی الزاماتی مورد نیاز است. یکی منابع انسانی مناسب است که از آن برخوردار هستیم ولی در زمینه‌های دیگر مانند منابع مالی و ارتباطات سیاسی یا به تعبیری دیپلماسی علم و فناوری ضعف‌هایی وجود دارد که باید رفع شود.
وی در بخش بعدی سخنان خود با اشاره به اینکه طبق آخرین ویرایش صورت گرفته، کالا‌ها و خدمات دانش‌بنیان در کشور به ۹ دسته تفکیک شده که خوشبختانه یک دسته از آن‌ها مربوط به حوزه مواد پیشرفته است عنوان کرد: بر اساس آخرین اطلاعات موجود، از بیش از ۳ هزار شرکت دانش بنیان تأیید صلاحیت شده حدود ۳۷۰ شرکت در این دسته قرار دارند یعنی بیش از ۱۰ درصد شرکت‌های دانش‌بنیان موجود در حوزه مواد و ساخت پیشرفته فعال هستند. البته به نظر می‌رسد این تعداد بیشتر هم باشد چرا که بعضاً این دسته‌بندی‌ها با هم همپوشانی دارند مثلاً شرکتی که در حوزه مواد پزشکی کار می‌کند ممکن است در دسته کالا‌های زیستی جانمایی شده باشد حال آن‌که توانمندی محوری چنین شرکتی در حوزه مواد و کاربرد آن در حوزه زیستی است.
عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت درباره چالش‌های پیش روی شرکت‌های دانش بنیان گفت: یک چالش این است که عمده شرکت‌های موجود شرکت‌های کوچک و نوپایی هستند که در ابتدای راه پر فراز و نشیب تجاری‌سازی هستند و معلوم نیست تا چند سال دیگر پایدار بمانند. وقتی شرکت‌ها کوچک باشند یعنی منابع محدودی در اختیار دارند. مسأله دیگر بازار است که از همه چیز مهم‌تر است. خیلی از شرکت‌ها یا بازار مشخصی در داخل ندارند و صرفاً بر اساس یک توانمندی و علاقمندی فردی شکل گرفته‌اند یا علی‌رغم وجود بازار داخلی توانایی کسب سهم مناسبی از آن را ندارند. در مورد صادرات هم که توانایی‌های بیشتری مورد نیاز است که عمدتاً شرکت‌های کوچک و متوسط از آن بی‌بهره هستند.
انتهای پیام/