وی اظهار کرد:گفتار درمانی علمی است که به بررسی و نحوه درمان اختلالات سیستم گفتار و تکلم فرد با روشهای علمی می پردازد؛ گفتار درمانی درمان کردن با گفتار نیست بلکه درمان اختلالات گفتار و زبان است و دیده شده که برخی افراد گفتار درمانی را با مشاوره اشتباه می‌گیرند اما باید بدانیم گفتار درمانی با حرف زدن مردم را خوب کردن نیست بلکه حرف زدن مردم را خوب کردن است.
آرامی بیان کرد: بیماری‌های گفتار و زبان که از مهمترین آنها می‌توان به تاخیر در رشد و گفتار زبان، اختلالات تلفظی و لکنت اشاره کرد از موضوعاتی است که افراد باید در مواجهه با آنها به گفتار درمانگران مراجعه کنند.
دبیر اجرایی شانزدهمین کنگره گفتار درمانی ایران گفت: اختلالاتی که روی تن صدا و حنجره تاثیر می‌گذارد بوسیله گفتار درمانی بهبود پیدا می‌کند و انواع زگیل، پلیپ و درگیری تارهای عصبی بعد از جراحی با روشهای گفتار درمانی بهتر خواهند شد و در صورتی که برخی اختلالات نیاز به عمل نداشته باشند می‌توانیم با گفتار درمانی و بدون اعمال جراحی به درمان آن اقدام کنیم.
وی گفت: سن گفتار درمانی از 2 سالگی تا 90 سالگی است و هر اختلالی که روی گفتار و زبان تاثیر بگذارد با تمهیدات گفتار درمانی قابل ارزیابی ، تشخیص و درمان است و در سنین بالا هم عمده‌ترین مراجعان کلینیک‌های گفتار درمانی مبتلایان سکته مغزی هستند که تکلم خود را از دست داده‌اند.
آرامی تشریح کرد: ارجاع به موقع در سنین پایین یکی از مهمترین موارد در بهبود اختلالات گفتار و زبان است که بین گفتار درمانگران و پزشکان متخصص توافق نظری در این عرصه ایجاد نشده است که با نشست‌های علمی مشترک پزشکی و توانبخشی امیدواریم که این آگاهی ها بیشتر شود و جامعه پزشکی نسبت به اختلالات گفتار و زبان و همچنین سن ارجاع ملاحظات خاصی را داشته باشند زیرا مداخله زودهنگام جلوی برخی اختلالات آینده‌ای که هزینه بیشتری برای نظام سلامت خواهد داشت را گرفته و به فرد و جامعه کمک بیشتری خواهد کرد.
دبیر اجرایی شانزدهمین کنگره گفتار درمانی ایران گفت: در تشخیص علت آسیب‌های گفتار و زبان کودکان دیده می‌َشود که برخی می‌گویند صبر کنیم تا بچه به حرف بیفتد و جامعه باید بداند اینکه بخواهیم صبر کنیم یا مداخله کنیم تشخیص گفتار درمانگر است و همانگونه که با مراجعه به پزشک شاهد تسریع درمان سرماخوردگی یا آنفولانزا و غیره هستیم ، افراد هم باید در گام اول، کودک خود را به گفتار درمانی ارجاع دهند تا بسیاری از اختلالات گفتار و زبان بر طرف شود.
وی تصریح کرد : اگر ارجاع کودک به گفتار درمانی به موقع نباشد کودک به سن دبستان می‌رسد که این موضوع سبب اختلالات یادگیری، اختلالات تلفظی با هزینه‌های بالاتر و درگیری آموزش و پرورش و بهزیستی می‌َشود بنابراین اگر بتوانیم ارجاع به موقع را انجام دهیم می‌توانیم از عوارض متعددی نظیر کاهش اعتماد به نفس، پرخاشگری ، اختلالات یادگیری ، مشکلات در مهارت های ارتباطی و غیره فرد در سال‌های آینده بکاهیم.
آرامی اظهار کرد: وضع استاندارد جامعه ایرانی نشان می‌دهد که بچه باید 18 تا 24 ماهگی 50 کلمه بلد باشدکه اگر اینگونه نبود نیازمند بررسی است و شروع گفتار نهایتا تا 2.5 سالگی است و نباید بگذاریم تا 4-5 سالگی شروع گفتار به تعویق بیفتد.
انتهای پیام/