وی با انتقاد از توسعه بی رویه ساخت و سازها در شهرهای بزرگ افزود: اگر به بحران آب در ایران توجه نشود به نزاع آبی و سپس بحران سیاسی اجتماعی تبدیل خواهد شد.
این جغرافی دان برجسته کشور با بیان اینکه همدان با توجه به بارش ها نباید مشکل بی آبی داشته باشد افزود: خود مردم باید به سمت مدیریت حرکت کنند و آب های باران رادر منازل و شهر ها مدیریت کنند.
کردوانی تصریح کرد: ایران با بیتوجهی تمام در حال غارتشدن است و از سوی دیگر، تمام توجه مسئولان به دغدغههای شهری است و توجهی به مصرف بیرویه آب ندارند و اگر هم تصمیمی در این زمینه اتخاذ شود، دیر است.
وی گفت: در مورد راهکارهای خروج از این وضعیت باید گفت روش مصرف را باید عوض کرد و از سوی دیگر، باید مانع توسعه بدون برنامهریزی شد، خشکشدن چاهها، رودها و دریاچهها و همچنین بیابانیشدن ایران، تبعات و پیامدهای مختلفی به دنبال دارد.
استاد دانشگاه تهران افزود: کارخانههایی که نیاز به آب داشت و آب کشاورزان را به کارخانهها دادند و اکنون همین بخش صنعت خواهان انتقال آب است. بیتدبیری و غیرکارشناسیبودن تصمیمات مسئولان نیز به مشکل کمآبی دامن زده است،
کردوانی گفت: درحالحاضر شاهد هشدار و ممنوعیتهایی از سوی مسئولان هستیم که این هشدارها، تنها برای مردم و کشاورزان است، دراینزمینه میتوان گفت دشت ممنوعه فقط برای کشاورز درمانده ممنوع است، اما دیگران مخصوصا بخش صنعت از آن استفاده میکنند.
وی خاطر نشان کرد: در استانهای مختلف ازجمله خراسان، کرمان و یزد دشت ممنوعه وجود دارد، اما ممنوعبودن آن فقط برای کشاورز است و از سوی دیگر چاههای نیمهعمیق به عمیق تبدیل شده است که به نوعی غارت آب صورت گرفته است،
جغرافیا دان مشهور ایران در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه حفر چاه غارت آب است، افزود: حفر چاه عمیق و نیمه عمیق موجب شور شدن آب، خشک شدن قنوات و تبدیل شدن آب شیرین به آب شور می شود.
کردوانی همچنین با اشاره به سابقه 900ساله سد سازی در ایران و اینکه آب سدها و منابع آبی زیرزمینی در طول زمان از بین می رود خاطرنشان کرد: برای طولانی کردن ذخیره آب سدها نیاز به اجرای طرح های آبخیز داری، ایجاد سدهای رسوب گیر ، مدیریت سد و شستشوی سدها هستیم.
او گفت :مسئولان باید بدانند که تنها راه حل مقابله با بحران بی آبی در ممنوع ساختن کشاورزان از مصرف بی رویه آب خلاصه نمی گردد بلکه باید همه بخشهای جامعه در این زمینه پاسخگو و مسئولیت پذیر شوند.
پدر علم کویرشناسی ایران با بیان این مطلب که صنعت را باید کنار آب ها برد نه اینکه آب را به کنار صنعت اظهار داشت : هنوز هم چنین اقدامی انجام نمی شود و در این رابطه سازمان محیط زیست هیچ حرفی نمی زند.
کردوانی گفت: با روند اشتباه در بخش کشاورزی در آینده کار به جایی میرسد که ما همه چیز را از خارج وارد کنیم و وقتی اوضاع اقتصادی هم بدتر شود دیگر نمیتوان با واردات غذای کشور را تامین کرد.
وی ادامه داد: برنامه من این است که مثل الان حقآبه کشاورزی، شهر و صنعت را نصف کنند و به جای اینها به کردم امکانات دهند، در خانهها کنتور بگذارند، آموزش بدهند، از آبهای غیرمتعارف استفاده کنند و ... اگر راه فعلی ادامه پیدا کند آب در ایران باید جیرهبندی شود که خیلی بد است.
استاد دانشگاه تهران تصریح کرد: ما در شهرها از بارندگیها استفاده نمیکنیم، پشتبام ایزوگام است، خیابان آسفالت و کف جویها هم سنگ فرش است به همین دلیل آب به شکل سیل حرکت میکند و فقط از مقدار آبی که در باغچه ریخته شده استفاده درست میشود. به طور خلاصه ما برای کاهش مصرف آب در حوزه شهری هیچ اقدام درستی انجام نمیدهیم.
کردوانی با انتقاد از اینکه چرا در شهری مثل خرم آباد به جای کشت محصولاتی همچون گندم و غلات که کم آب بر هستند زعفران و گل محمدی میکارند! گفت: مسیولان و کشاورزان با کشت محصولات استراتژیک چون گندم و غلات میتوانندکشور را از بحران غذایی نجات دهند.
این کارشناس حوزه آب در ادامه با بیان اینکه همه اینها نابود کننده کشاورزی هستند افزود: در کشورهای پیشرفته دنیا وقتی به سمت صنعت رفتند کشاورزی را نابود نکردند و حتی کمک هم کردند چون غذا مهم است.
وی ادامه داد: اشتباه است که میگویند اول هوا، بعد آب و بعد غذا، ولی الان نه بر اساس سیل و خشکسالی که وجود دارد غذا در دنیا مهم است به خصوص برای ما که تحریمیم.
انتهای پیام/د.ا