وی افزود: اگر فلسفه وجودی جشنواره ها مشخص باشد، تعداد آنها اشکال ندارد؛ چرا که هرکدام می تواند کارکرد خاص خودش را داشته باشد اما مشکل آنجاست که هیچ کدام فلسفه وجودی ندارند.
وی در خصوص مدیران سینمایی که کهنه فکر می کنند و حاضر نیستند از سمتشان کنار بروند و یا با جوان ها کار کنند، بیان کرد: من برای مدیریت فرهنگی سن قائل نیستم که جوان ها بهتر کار می کنند یا پیرها، چرا که تربیت بدنی موضوع ما نیست و در مورد فرهنگ صحبت می کنیم.
اين کارگردان سینما و تلویزیون افزود: من راجع به جسارت و نداشتن جسارت حرف می زنم؛ مدیران را این طور دسته بندی می کنم که یک مدیر می تواند آرا و عقاید خود را -که برگرفته از یک سیستم باشد- با جسارت پیگیری و به آنها عمل کند. ما در حال حاضر در حوزه فرهنگ، با تعدادی سرباز مدیر مواجه هستیم.
وی ادامه داد: اگر هنرمندی در این حوزه فعالیت کند، متوجه می شود که در سازمان ها مقام مسئول و تصمیم گیر وجود ندارد؛ چون برخی سعی می کنند در مقام سرباز کارها را انجام دهند و سخت می توان در این عرصه فرمانده را پیدا کرد. همین موضوع مشکل و معضل اساسی است.
عسگرپور با بیان اینکه من قبول دارم تعدادی از همکاران قدیمی ما کسانی هستند که برای آینده شغلی خود غیراز حوزه مدیریتشان چیزی ترسیم نکرده اند، ادامه داد: آنها تحت هر شرایطی می خواهند تا آخر در پست مدیریت بمانند و این موضوع باعث می شود، مجموعه را به شکلی محافظه کارانه اداره كنند.
وی در خصوص حمایت از کالای ایرانی در فرهنگ و به خصوص سینما بیان کرد: این مسائل باید از حوزه تصویر یعنی سینما و تلویزیون شروع شود ؛ چرا که این بخش ها در فرهنگ سازی چنین مسائلی تاثیر مضاعفی دارند. حوزه سینما و تلویزیون و بقیه حوزه های فرهنگی به عنوان یک زنجیره، بايد برای کمک به هم کار كنند. البته گاه فاصله بين حوزه های فرهنگی می بينيم كه بهتر است برای اثرگذاری بيشتر برطرف شود.
انتهای پیام/