متن آیه
«وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ ءَامَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْیَوِمِ الاَْخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِینَ»
وگروهى از مردم کسانى هستند که میگویند: به خدا و روز قیامت ایمان آورده ایم، در حالى که مؤمن نیستند.
بیشتر بخوانید:دعا و صلوات برای مهدی فاطمه چه فایده و سودی دارد؟
در آغاز این سوره، براى معرّفى مؤمنان چهار آیه و براى شناسایى کفّار دو آیه آمده است. از آیه ۸ تا ۲۰ گروه سومى را معرّفى مى کند که منافق هستند. اینان نه ایمان گروه اوّل را دارند و نه جرأت و جسارت گروه دوم را در ابراز کفر.
منافق، همانند موش صحرایى است که براى لانه اش دو راه فرار قرار مى دهد، یکى از آن دو را باز مى گذارد و از آن رفت و آمد مى کند و دیگرى را بسته نگه مى دارد. هر گاه احساس خطر کند با سر خود راه بسته را باز کرده و مى گریزد. نام سوراخ مخفى موش «نافقاء» است که کلمه منافق نیز از همین واژه گرفته شده است.
گرچه مراد از نفاق در این آیات، کفر در دل و اظهار ایمان است، ولى در روایات نفاق، داراى معناى گستردهاى است که هرکس زبان و عملش هماهنگ نباشد، سهمى از نفاق دارد. در حدیث مى خوانیم: اگر به امانت خیانت کردیم و در گفتار دروغ گفتیم و به وعده هاى خود عمل نکردیم، منافق هستیم گرچه اهل نماز و روزه باشیم.
نفاق، نوعى دروغِ عملى و اعتقادى است و ریاکارى نیز نوعى نفاق است.
منبع:جهان نیوز
انتهای پیام/