وی ادامه داد: در مرحله شیمی درمانی بیماران سرطانی بستگی به نوع داروی مصرفی، شرایط فیزیولوژی، جنس و سن، عارضه حالت تهوع به مقدار کم یا زیاد وجود دارد و در زنان جوان شیوع بیشتری دارد؛ خوشبختانه امروزه داروهایی برای جلوگیری از تهوع تولید شده است.
معافی با اشاره به اینکه اگر بیماران در طول درمان بیماری سرطان دچار تهوع و بی اشتهایی می‌شوند حتماً باید این مسئله را با پزشک معالج خود مطرح کنند، افزود: بیمارانی که روش شیمی درمانی را برای درمان سرطان آغاز کرده‌اند نباید هیچ عارضه‌ای را با خوددرمانی حل کنند.
این استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به اینکه گلودرد و تب در بیماران سرطانی ممکن است علامت افت گلبول‌های سفيد خون باشد، عنوان کرد: هنگامی که بیماران دچار حالت‌های ضعف، زخم دهان، عفونت و بخصوص تب می‌شوند باید آنها را جدی بگیرند و با پزشکان متخصص مطرح کنند.
وی با اشاره به اینکه بستگی به نوع روش درمان سرطان موهای بدن دچار ریزش می‌شود، تأکید کرد: امروزه 90 درصد از سرطان‌ها جامد هستند و تنها 10 درصد آنها مربوط به بافت مغز استخوان است؛ روش شیمی درمانی جامد به عنوان یک روش کمکی در کنار رادیوتراپی و جراحی محسوب می‌شود و هیچ‌گاه شیمی درمانی درمان اصلی نبوده است.
معافی با اشاره به اینکه اگر بیماری سرطان در بدن متاساز شده باشد نقش شیمی درمانی در درمان آن پررنگ‌تر است، افزود: در هنگامی که بیماری در بدن انسان پخش شده باشد شیمی درمانی منجر به درمان قطعی نمی‌شود و تنها طول عمر افراد را بیشتر می‌کند.
وی یادآور شد: تشخیص زودرس هیچ بیماری به اندازه سرطان اهمیت ندارد و بیماران بسته به نوع سرطان به روش‌های درمانی مختلفی احتیاج پیدا می‌کنند.
انتهای پیام/