وی در مورد سنت عمامه گذای معمول گفت: این مراسم هم مانند دیگر مراسم بسیار معمول و ساده برگذار شد و چیز متفاوتی نبود. خاطرم هست که ما وقتی معمم می شدیم جشن می گرفتیم، مثلاً مرحوم آقای هاشمی برای طلبه های کرمانی و طلبه های مبارز ی که می خواستند معمم شوند در منزلشان جشن می گرفت و شام و شیرینی می داد. این گونه بود که تمام دوستان، آشنایان و هم درسان طلبه ای که معمم می شد به همراه یک شخصیت ارجمند به مراسم دعوت می شدند و عمامه گذاری با حضور این افراد و توسط آن شخصیت انجام می شد.
حجت الاسلام والمسلمین دعایی تاکید کرد: این مراسم هم شبیه همان مراسم های سنتی عمامه گذاری برگزار شد و مراسم اختصاصی نبود به طوری که من برای جشن میلاد حضرت امام زمان(عج) دعوت شده بودم نه برای جشن عمامه گذاری، البته می دانستم که در پایان مراسم قرار است عمامه گذاری صورت بگیرد.
وی در پاسخ به این سوال که شما چه تفاوتی در این مراسم با دیگر مراسم عمامه گذاری طلبه ها دیدید، گفت: من تفاوتی ندیدم؛ مساله ای که به آن در فضای مجازی و غیره اشاره کرده بودند این بود که مثلاً چرا سید احمد آقا در زمان عمامه گذاری بر روی صندلی نشسته بودند. خب چه اشکالی دارد که یک طلبه ای روی صندلی بنشیند؟! روی صندلی نشسته اند و خیلی باادب سرشان را خم کرده اند و عمامه را بر سرشان گذاشته اند. در جایی که همه روی صندلی نشسته اند چه ضرورتی دارد که حتما فرد طلبه روی زمین بنشیند؟!
منبع: جماران
انتهای پیام/