افرادی که به تازگی عزیزی را از دست داده اند هم با پهن کردن فرش، خیرات، پخش انواع خوراکی و خواندن روضه یاد و خاطره تازه گذشته را گرامی می دارند.
در بیشتر مناطق خراسان، شب نیمه شعبان به برات زنده ها مشهور است که مراسم ویژه ای دارد و مردم پس از حضور بر مزار درگذشتگان خود و دعا برای آن ها برای سلامتی و نعمت هایی که خداوند به آن ها ارزانی داشته است، شادی می کنند و چراغ و شمع روشن می کنند و به راز و نیاز با پروردگار می پردازند.
در شهرهای مختلف خراسان از جمله کاشمر در آخرین ساعات چهاردهم شعبان پس از نماز مغرب و عشا هر فرد به تعداد آرزوهای پاک تکه هایی از درخت انگور مهیا و در چهارگوشه پشت بام نصب می کند و بعد فرد به تنهایی یا در حضور خانواده پس از حمد و ثنای الهی و صلوات بر نبی مکرم اسلام(ص) و طلب سلامتی برای امام عصر(عج)، پروردگار را قسم می دهد تا مشکلاتش برطرف شود.
همچنین در تربت حیدریه شب پانزدهم ماه شعبان به عید زنده ها شهرت دارد و آن را عید برات می گویند که در آن شب چراغ برات را روشن می کنند روشن کردن چراغ برات در این منطقه آداب و رسومی ویژه و خاص دارد.
قدیم در مشهد و شهرهای اطراف آن، چراغ برات سه روز خاموش نمی شد و اکنون هم در شب ها، آن ها که برات را می شناسند، چراغشان خاموش نمی شود.
غلام رضا جلالی پژوهشگر علوم اسلامی بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی در رابطه با اینکه آیین چراغ برات چه جایگاهی در اعتقادات ما دارد گفت: در دین اسلام و و احادیث و سخنان که از امامان (ع) نقل شده است، بر ضرورت حضر شدن انسان بر سر مزار عزیز درگذشته خود وجود دارد تا از راه از غفلت ها نجات یابد ، بی شک روزی در دادگاه عدل الهی قرار می گیریم و نسبت به آن چه کرده ایم، باید جواب گو باشیم .
وی با اشاره به برخی رسومات که احترام به مردگان در پیش از اسلام بود است، افزود: پیش از اسلام مردم ایران در مکان هایی با اسم «استودان» و قبرستانهای که در کنار مهبدها وجود داشت برای مردگان دعا می کردند و احترام گذاشتن نسبت به مردگان، در آیین ایرانی پیشینه ای طولانی دارد که در دین اسلام هم به ان اشاره و تاکید شده است.
انتهای پیام//ا.آ