انتهای پیام/
آرامگاه سلطان محمود، ساختمانی بنا شده به سبک معماری سنتی معمول در هزار سال پیش از امروز، یکی از هزار و ۲۰۰ بنای تاریخی است.
این آرامگاه در ۶ کیلومتری شمال شرقی شهر غزنی قرار دارد و روزانه بازدیدکنندگان زیادی را به سوی خود میکشد. سلطان محمود، یکی از فرمانروایان قلمرو خلافت اسلامی بود که عنایت خاصی به علمپروری و تقویت بسترهای فرهنگی و ادبی داشت.
به همین جهت او فرهیختگان و ادیبان زیادی را به دربار خود فراخواند و آنان را به آفرینش و ابداعات ادبی تشویق کرد، شاهنامه فردوسی، به عنوان یکی از شاهکارهای ادبی و اثر حماسی بیبدیل در زمان و زمینههای ایجاد شده در عهد سلطان محمود، سروده شد.
این آرامگاه در زمان خود سلطان غزنوی به نام «عمارت فروزی» شهرت داشت و پس از مرگ و خاکسپاری وی (در سال ۳۷۹ ه.ش.) این ساختمان به «روضه» مشهور شد.
اینک منطقهای که این آرامگاه را در خود جای داده نیز به نام روضه یاد میشود و منطقه روضه اینک یکی از پرجمعیتترین مناطق غزنی به شمار میآید و تاجیک‌تباران زیادی را در خود جای داده است.
ساختمان یادشده به دلیل این که دستنخورده باقی مانده و تقریباً همان شکل و شمایل قدیمی خود را حفظ کرده، تداعی‌کننده میزان مهارت هنر معماری آن دوران باوجود امکانات اندک است.
انتهای پیام/