مقصود فراسرت‌خواه از اساتید جامعه‌شناسی دانشگاه تهران در این میز گرد در تشریح علل ناکامی سیاست‌گذاری‌های کشور گفت: سیاست امروزه خصیصه ابلاغی پیدا کرده و به صورت یک متن و بیانیه شده است، در حالیکه سیاست باید صورت بندی یک دانش فنی را طراحی و بازتابی از نیازهای جامعه باشد.
فراست‌خواه با اشاره به سیر تحول در دانشگاه‌ها پس از انقلاب گفت: بعد از بازگشایی دانشگاه‌ها شاهد سیاست تعویق کیفیت و توجه بر کمیت‌گرایی در نظام آموزشی بودیم، آنچه در سیاست‌گذاری نظام آموزشی حائز اهمیت است، سیاست ساخته شدن اجتماعی کیفیت است، نظام تضمین کیفیت به معنای ترتیبات اداری نیست، بلکه متکی بر ارکان سیاست عمومی است.
فراست‌خواه افزود: عادت مرسومی که طی این سال‌ها در سیاست‌آموزش عالی شیوع یافته این است که فهرستی از اهداف ردیف می‌شوند در حالیکه مسئول پیگیری و تحقق این اهداف مشخص نیست، وظیفه سیاست‌گذاری عمومی این است که قواعد بازی را جهت منافع عمومی بهبود بخشد، وظیفه او این است که فضای مناسبی برای فعالیت‌های افراد، گروه‌ها و سازمان‌ها مهیا کند.
در ادامه حسین ابراهیم آبادی عضو هیئت علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و از اساتید دانشگاه با بیان اینکه نظام آموزش عالی در کشور به بن‌بست رسیده است، گفت: یکی از دلایل این بن‌بست کاغذ بازی و موانع اداری بوده و دلیل دیگر آن اهمیت ندادن به مراکز علمی کشور است، این حق جامعه است که به امکانات آموزشی دسترسی داشته باشد به نظر من اعضای هیئت‌های علمی در دانشگاه‌ها باید در دفاع از این حق جامعه تلاش بیشتری داشته باشد.
ابراهیم‌آبادی با بیان اینکه موضوع اشتغال را نباید به بیرون از دانشگاه محول کرد، گفت: دانشگاه‌ها در اشتغال‌زایی قدرت زیادی دارند و به همین دلیل باید به دانشگاه‌ها برای اشتغال‌زایی بها داد.
وی در تشریح سیاست‌گذاری فرهنگی گفت: سیاست‌گذاری فرهنگی به دنبال ارائه فضای متبوع برای زندگی فرهنگی و اجتماعی است، سیاست‌گذاری در حال حاضر به جای اینکه خود راهکار مشخص کند به دلیل انبوه برنامه‌ها و تعدد اهداف مدیران آموزشی دچار انفعال شده و خود نیازمند راهنمایی است، علاوه بر این سیاست‌گذاری فرهنگی باید با رویکردهای دانشگاه هم منطبق باشد.
این استاد دانشگاه کرختی در فرآیند آموزش و یادگیری دانشجویان گریز از یادگیری رسمی، از دست رفتن نقش کلاس درس و احساس یأس در دانشجویان را از چالش‌های نظام آموزشی دانست و گفت: بسیاری از دانشجویان به آینده و دوران پس از فراغت از تحصیل امید چندانی ندارند.
یدالله مهرعلی زاده استاد دانشگاه شهید چمران اهواز هم در این میز گرد با بیان اینکه این نباید دانشگاه در خصوص اشتغال و اقتصاد کشور منفعل باشد، گفت: اگر به تاریخ آموزش عالی کشور در سال های اخیر توجه کنیم، شاهد حرکت از کیفیت‌گرایی به کمیت‌گرایی بودیم، در این فضا اخلاق هم نادیده گرفته می‌شود دانشجویی که اقدام به تهیه مقالات بی‌کیفیت می‌کند تحت تاثیر اساتید خود این عمل را انجام داده است.
مهر علی زاده با اشاره به اینکه نگاه به کیفیت و کمیت باید همزمان صورت بگیرد، گفت: ما چندین سیاست‌گذاری در زمینه نظام آموزشی داریم اما این سیاست‌ها هم‌راستا باهم نبوده و در بعضی موارد باهم در تضاد هستند، اشکال در کجاست؟؛ به اعتقاد من اشکال تکنیکال و فنی نیست، اشکال ما ناشی از نگاه غلط به اجرای این سیاست‌هاست، وقتی توسعه علمی را بر حسب تعداد مقالات در نظر گرفتیم تمام تلاش‌ها در این زمینه صورت می‌گیرد که بیشترین مقالات تولید شود اینکه این مقالات تا چه میزان از کیفیت برخوردار هستند دیگر چندان اهمیت پیدا نمی‌کند.
انتهای پیام/