وی با اشاره به اینکه در برخی مناطق کشور بعد از تولد گوش نوزاد را سورخ می‌کنند، ادامه داد: قسمت پشتی گوشواره‌ای که به گوش نوزاد می‌رود ممکن است باعث آزار نوزاد شود ، لذا بهتر است این کار در سن ۶ یا ۷ سالگی انجام و برای کودک از گوشواره‌های ضد حساسیت استفاده شود.
این پزشک عمومی با تاکید بر اینکه در تمام اقدامات پزشکی درصدی خطا وجود دارد، اظهار کرد: از روش‌های سنتی برای سوراخ کردن گوش نباید استفاده شود، زیرا در این روش گوش به وسیله نخ و سوزن انجام می‌شود که گاهی منجر به پر شدن سوراخ گوش یا عفونت آن می‌شود.
وی با بیان اینکه تنها منطقه ممنوعه گوش برای سوراخ کردن لاله گوش و قسمت غضروفی بالای آن است،عنوان کرد: معمولا ۲۰ تا ۳۰ درصد افرادی که اقدام به سوراخ کردن این منطقه می‌کنند با عفونت مواجه می‌شوند.
واثقی خاطرنشان کرد: بعد از سوراخ کردن گوش باید به مدت ۲ تا ۳ هفته گوشواره را با پنبه و الکل تمیز کرده و درگوش بچرخانید تا سوراخ آن بسته نشود همچنین برای ترمیم زخم آن به‌ویژه برای افراد دیابتی نیز می‌توان از پماد تتراسایکلین استفاده کرد.
وی افزود:البته سرعت ترمیم بدن در افراد مختلف متفاوت است و افرادی که به صورت مداوم از گوشواره استفاده نمی‌کنند ممکن است با بسته شدن سوراخ گوش مواجه شوند.
این پزشک عمومی تاکید کرد: افراد برای سوراخ کردن گوش خود حتما به مراکز پزشکی مراجعه کنند و این مراکز نیز برای این کار از دستگاه‌های تمیز و استرلیزه و گوشواره‌های پلمپ شده‌ای استفاده کنند که تاریخ انقضای مصرف آن به پایان نرسیده باشد.
منبع: طبنا
انتهای پیام/