به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، فروردین فصل کار کشاورزان مازندرانی است، زمانی برای خزانه گیری، نشا برنج و زنان و مردانی که سال هاست انگار با گِل و آب، با هوای تبدار شرجی شمال و آواز پرستو‌هایی که نوید آمدن بهار را می دهند، یکی شدند.
کشاورزان مازندرانی این روز‌ها بذر برنج را در زمین می‌پاشند، مرز می گیرند و نشا می کنند درست مانند آقای حبیبی کشاورز روستای محمد آباد آمل که این روز‌ها به سختی در گل و لای شالیزار برای کسب روزی حلال پیش می رود و می گوید: کار کردن روی زمینی که برکت و روزی ما را سالهاست می دهد خستگی ندارد.
اما داستان ما آقای حبیبی نیست که زمین خشک و متروک زمستانی اش را میخواهد سبز نقاشی کنند، داستان ما زمین هایی سبزی است که علف های هرز در آن روئیده و مالک آن سال هاست رهایش کرده تا در آغوش خاک بخشکد درست مانند زمین ۶ هزار متری کنار زمین آقای حبیبی با انبوه علف‌های هرز که گواهی می دهد بر سال‌ها رهاشدن.
آقای حبیبی در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، می گوید: حدود ۶ سال است که صاحب این زمین آن را رها کرده، اما چرایی و علت آن را نمی داند.
برای یافتن سرخطی از معمای رها شدن زمین‌های قابل کشت در استان سراغ درخشان مدیر امور اراضی سازمان جهاد کشاورزی استان می رویم او یکی از مهمترین عوامل رها کردن زمین های کشاورزی را تلاش مالکان برای تغییر کاربری زمین می‌داند و می‌گوید برخی‌ها زمین های خود را رها می کنند تا از حالت کشاورزی خارج شود و پس از مدتی با گرفتن مجوز‌هایی بجای نشا خوشه‌های سبز برنج، ساختمان های سیمانی در آن بکارند.
آقای مظفری جوان ۲۷ ساله محمودآبادی یکی از مصداق های این گفته است او که زمینی را در حاشیه شهر خریداری کرده بود تا با تغییر کاربری ویلایی در آن بسازد می‌گوید ۵ سال است زمین را رها کرده ام تا شاید بتوان از دل آن ساختمانی بسازم، اما هنوز موفق به گرفتن مجوز‌ها نشده ام.
درخشان مدیر امور اراضی جهاد کشاورزی استان در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، اختلافات خانوادگی بر سر تقسیم زمین های موروثی را نیز یکی دیگر از علت های رها کردن زمین ها قابل کشت می داند و می‌گوید: زمین‌های بسیاری به علت اختلافات موروثی و خانوادگی پس از فوت پدر خانواده یا بزرگ فامیل سال‌ها به حال خود رها می شوند.
درخشان می گوید بخشی از زمین‌های رها شده استان نیز در مناطق شیب دار وجود دارند زمین هایی که سال های قبل کشاورزان آن را با روش های سنتی و گاو و گاوآهن شخم می زدند و زیر کشت می بردند، اما اکنون این روش های کشت منسوخ شده و ادوات کشاورزی نمی توانند در این زمین ها رفت و آمد کنند تنها راه زیر کشت بردن این زمین ها ایجاد راه های دسترسی مناسب و هموار کردن زمین است که برای کشاورز هزینه دارد.
آمار‌های رسمی اهمیت ملی کشاورزی مازندران را نشان می‌دهد ۷۲ نوع محصول کشاورزی در این استان سرسبز تولید می‌شود که در ۱۵ نوع رتبه اول تا سوم کشور را دارد، اما یکی از تهدید‌های بخش کشاورزی استان در سال‌های اخیر زمین‌هایی است که صاحبان آن عمدا آن را زیر کشت نمی برند زمین هایی که چندسالی است از طراوت زراعت در آن دیگر خبری نیست و هر سال هم میزان آن در حال افزایش است.
کمبود منابع آبی، به صرفه نبودن کشت برخی محصولات، ناتوانی وارثان زمین های کشاورزی در کشت و تلاش برای تغییر کاربری دادن این زمین ها از جمله دلایل بایر ماندن این زمین هاست.
درخشان مدیر امور اراضی سازمان جهاد کشاورزی مازندران می‌گوید: پنج هزار و ۳۸۲ هکتار زمین بلاکشت در مازندران تاکنون شناسایی شد که حداقل ۵ سال است زیر کشت هیچ محصولی نرفتند و رها شدند.
شاید با خواندن این آمار باید دیگر دانست که خطر بیخ گوش سرزمین دلبستگی هایمان است، سرزمین ساقه های نازک برنج، سرزمین داس ها و دست هایی که برکت می نشانند بر سفره ها و باید کاری کرد.
قانون زمین هایی که خفته اند و عادت کرده اند به تولید نکردن را زمین‌های بایرمی نامد و سفت و سخت با آن مقابله می کند طبق قانونی که مجلس شورای اسلامی مصوب کرد هر فردی زمینش را بدون عذر موجه از سه تا ۵ سال زیر کشت نبرد و رها کند جهاد کشاورزی با حکم دادگاه می تواند زمین را از مالک گرفته و به فردی که صلاحیت دارد واگذار کند قانونی که در مازندران سال های اخیر با شدت در حال اجرا است.
حیدرپور رئیس سازمان جهاد کشاورزی مازندران در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، با اشاره به اینکه طرح شناسایی زمین های بلاکشت و بایر استان در چند سال اخیر با شدت در حال اجرا است گفت: زیر کشت نرفتن عمدی زمی ن‌های کشاورزی به منزله تغییر کاربری است و دولت همانند قانون جلوگیری از تغییر کاربری زمین در این بخش هم به شدت با متخلفان برخورد می کند.
وی می گوید: جهاد کشاورزی به عنوان نماینده دولت، متخلفان را به محاکم قضایی معرفی می‌کند و اگر دادگاه برعمدی بودن رها کردن زمین رای دهد، جهاد کشاورزی زمین ها را تصرف و عملیات کشت مورد نظر را انجام می دهد.
درخشان مدیر امور اراضی سازمان جهاد کشاورزی استان می گوید: جهاد کشاورزی مازندران در راستای اجرای این قانون پارسال ۴۴۲ هکتار از این زمین‌ها را احیاء و زیر کشت محصولات کشاورزی برد.
وی می گوید: مردم باید قدر زمین پربرکت مازندران را بدانند و برای امنیت غذایی کشورشان تلاش کنند و مسئولان نیز بدانید اگر کشاورز عادت کند به هکتار‌ها زمین بایر و خداحافظی کند با تولید باید فاتحه برنج طارم شمال را خواند.
گزارش از: سارا فرهمندراد
انتهای پیام/ م