برنامه بررسی انرژی تاریک ابرنواختر از یک دوربین بزرگ بکار رفته در یک تلسکوپ 4 متری در "رصدخانه اینتر-آمریکن سرو تولولو" (CTIO) در شیلی استفاده می‌کند. این بررسی به دنبال ابرنواخترها و انفجار ستارگان عظیم در پایان زندگی آنها است. انفجار ابرنواختری می‌تواند به روشنی یک کهکشان کامل باشد که از صدها میلیارد ستاره تشکیل شده است.
پرسیانن و همکارانش بیشترین تعداد انفجارهای سریع تا به امروز را کشف کردند. حتی برای پدیده‌های گذرا، آنها بسیار عجیب و غریب هستند. در حالی که آنها دارای حداکثر روشنایی مشابه نسبت به انواع مختلف ابرنواختر هستند، اما مدت زمان کوتاهی بعنوان مثال از یک هفته تا یک ماه قابل مشاهده هستند. درحالیکه در مقابل آنها ابرنواخترها چند ماه یا بیشتر قابل مشاهده هستند.
این انفجارها بسیار داغ هستند به طوریکه حرارت آنها بین 10 هزار تا 30 هزار درجه سانتیگراد است. به نظر می‌رسد که آنها نیز در گذر زمان در حال گسترش و خنک شدن هستند.
درباره منشا این انفجارها بحث‌هایی وجود دارد. یک سناریوی احتمالی این است که ستاره‌ها مواد زیادی را قبل از انفجار ابرنواختر پراکنده می‌کنند، سپس ابرنواختر می‌تواند مواد اطراف خود را با دمای بسیار بالا گرم کند.
پرسیانن میگوید: برنامه بررسی انرژی تاریک ابرنواختر به ما در درک انرژی تاریک کمک می‌کند. برای آینده، این گروه برنامه دارند تا به جستجو و مطالعه خود درباره این انفجارها ادامه دهند.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/