بهنام به جرم سرقت ماشین و کیف‌قاپی به ۳ سال حبس و دو سال تبعید و اقامت اجباری در بندر لنگه محکوم شد که مدت ۷ ماه در ندامتگاه کرج، ۸ ماه در زندان قزلحصار و مدت باقی مانده از حبسش را در ندامتگاه تهران بزرگ سپری کرد وبه دلیل حسن رفتار در دوران حبس در مورد مجازات تبعید شامل حال او نشد، اما این زندان برای او سبب خیر شد.
بهنام می‌گوید: وقتی در زندان بودم در کارگاه‌های خیاطی زندان به کار مشغول شدم و آشنایی با سرپرست کارگاه نگرش من را به زندگی تغییر داد، سرپرستمان انسان فوق‌العاده‌ای بود که نظم خاصی داشت. او قلب مهربانی داشت و این احساس از تمامی برخوردهایش با زندانیان قابل درک بود.
بهنام ادامه میدهد: در زندان با این کار آشنا شدم، با فعالیت در کارگاه‌هایی که در زندان ایجاد شده است، با پس‌اندازی که کرده بودم علاوه بر اینکه توانستم از عهده مخارج و هزینه‌های شخصی‌ام بر بیایم رد مال برخی از شاکیان خود را نیز پرداخت کرده و رضایت آن‌ها را جلب کردم.
بهنام در ۸ آبان ماه سال ۹۳ از زندان آزاد شده و به گفته خودش به همراه پانزده نفر از کسانی که با او هم‌بند بودند به فعالیت در زمینه تولید مبل روی آوردند. به اعتقاد بهنام این حصار‌های زندان نیست که باعث اصلاح افراد می‌شود، بلکه مهم کسانی هستند که در زندان مسئولیت دارند، وقتی آن‌ها توانایی و علم برخورد با زندانی را داشته باشند می‌توانند زندگی او را دگرگون کنند.
منبع:میزان
انتهای پیام/