به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، این روزها افزایش چشمگیر موج حملات اسیدپاشی در انگلیس موجب نگرانی‌های زیادی در میان شهروندان این کشور شده است. طبق گزارش سازمان حمایت از نجات‌یافتگان اسیدپاشی، انگلیس از جمله کشورهایی محسوب می‌شود که بالاترین میزان حملات اسیدپاشی را در چند سال اخیر به خود اختصاص داده است.
شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان در گزارشی با اشاره به 400 مورد اسیدپاشی در 6 ماه منتهی به آوریل 2017، از انگلیس به عنوان "پایتخت اسیدپاشی جهان" یاد کرده است.
روزنامه انگلیسی «سان» نیز در گزارشی عنوان می‌کند تعداد حوادث اسیدپاشی در این کشور بین سال 2012 تا 2016 از 228 مورد به 601 حمله رسیده است که رشد بیش از دو برابری این پدیده را نشان می‌دهد.
به گفته برخی منابع رسمی، روزانه به طور متوسط دو حمله اسیدپاشی در انگلیس صورت می‌گیرد و به همین دلیل، در چند سال اخیر این کشور به مرکز اسیدپاشی در جهان تبدیل شده است. این در حالیست که پلیس انگلیس معتقد است تعداد حملات اسیدپاشی بیش از آن چیزی است که گزارش می‌شود.
طبق گزارش‌ها، بیش از نیمی از این حملات در پایتخت این کشور به وقوع می‌پیوندند. مناطق شرقی لندن نیز بیشترین حجم حملات را در خود جای داده‌اند. اما این پدیده به تدریج به روستاها نیز در حال گسترش است.
روزنامه انگلیسی دیلی میل در گزارشی به نقل از «استفان تیمز»، وزیر کار سابق انگلیس می‌نویسد: «خطر حمله اسیدپاشی، لندن و برخی نواحی آن را به منطقه ممنوعه تبدیل کرده است.»
همچنین، روزنامه سان در گزارش خود عنوان می‌کند که بسیاری از این اسیدپاشی‌ها به دست نوجوانان و گروه‌های خلافکار انجام می‌شود.
به گفته پلیس انگلیس، اسیدپاشی در این کشور یک پدیده جدید نیست و اولین مورد آن به سال 1736 میلادی (282 سال پیش) باز می‌گردد اما در حالیکه قبلا از اسید بیشتر در خشونت‌های خانوادگی استفاده می‌شد اکنون عمدتا در سرقت‌ها و حملات نژادپرستانه استفاده می‌شود.
جُرم‌شناسان بر این باورند استفاده از اسید به جای چاقو و اسلحه برای حمله به افراد آسان‌تر است، زیرا مقابله با آن دشوار است و تاثیر بسیار مخربی دارد. ضمن اینکه حمله این ماده نیز بسیار آسان است و تشخیص آن از آب یا سایر نوشیدنی‌ها زمانی که در بطری‌های معمولی در کوچه و خیابان حمل می‌شود، به آسانی و بدون آزمایشات شیمیایی امکان‌پذیر نیست.
دکتر «سیمون هاردینگ» از دانشگاه میدلسکس در مصاحبه با روزنامه سان گفت: «زمانی اسیدپاشی به عنوان آخرین سلاح استفاده می‌شد، اما به نظر می‌رسد که امروز به اولین سلاح تبدیل شده است.»
او در ادامه اضافه می‌کند: «این ماده معمولا توسط گروه‌های خلافکار مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر در کسب‌وکار به مشکل بر بخورند یا کسی پولی به آنها بدهکار باشد از اسید استفاده می‌کنند. نگهداری و حمل اسید نیز قانونی است.»
اما کارشناسان عوامل دیگری مانند انتقام‌جویی‌های عاشقانه، زورگیری، تنفرات نژادپرستانه افراط‌گراهای انگلیسی نسبت به مهاجران این کشور و یا انتقام‌جویی‌های نوجوانان به جهت خصومت یا فرو نشاندن عقده‌های درونی را دلیل استفاده از اسید می‌دانند.
«جابد حسین» یکی از قربانیان اپیدمی اسیدپاشی که توسط یک نوجوان 17 ساله مورد حمله قرار گرفت در مصاحبه با روزنامه ایندیپندنت گفت: «منتظرم ببینم چه مجازاتی برای او در نظر می‌گیرند.»
طبق گزارش روزنامه انگلیسی مترو، «دریک جان»، یک نوجوان 17 ساله از جنوب لندن روز 13 ژوئیه سال گذشته در عرض 90 دقیقه به 6 پیک موتورسوار در نواحی مختلف لندن حمله و آنها را با اسید مجروح کرد. این نوجوان در دادگاه به 10 سال زندان محکوم شد.
در پی این حوادث، «لین براون»، یکی از نمایندگان مجلس انگلیس خواستار تشدید قوانین در این زمینه شد و اظهار داشت: «مردم انگلیس در وحشت زندگی می‌کنند.»
«امبر راد»، یک از وزرای کابینه انگلیس در مقاله‌ای در روزنامه ساندی تایمز نوشت: «اسیدپاشی جرم وحشتناکی است که قربانیان حادثه را جسما و روحا مورد آزار قرار می‌دهد. مجرمان باید با قوانین سختگیرانه‌ای در این مورد مواجه شوند.»
سی‌ان‌ان نیز در گزارش خود عنوان می‌کند نمایندگان مجلس انگلیس به دنبال طرح قوانینی برای ممنوعیت فروش مایعات و مواد شوینده اسیدی به افراد زیر سن قانونی و اصلاح قوانین مربوط به استفاده از اسید هستند.
با این حال، به رغم پیگیری‌های مسئولین دولتی و کارشناسان، تاکنون هیچ دلیلی در توضیح یا توجیه رشد چشمگیر حملات اسیدپاشی در این کشور ذکر نشده است.
نویسنده: مرضیه کدخدایی
انتهای پیام/