پس از سن تکلیف اعمال ام‌داوود را به جا می‌آوردند؛ غیر از روزه‌هایش: «من از روز اول نمی‌توانستم [روزه مستحبی] بگیرم؛ به خاطر مزاجم و چشمم، نمی‌توانستم. برایم ضرر دارد. مادرم هم همین‌طور بود... هر دومان عاجز بودیم.»
مقید بودند لیلة‌الرغائب را از دست ندهند. «دعای ایام ماه رجب را من از بچگی حفظ بودم.»
منبع: مشرق
انتهای پیام/