مدل‌های مختلفی از این نوع تجارت ها در محیط اطراف ما دیده می شود که امروز قصد داریم به معرفی تعدادی از آنها بپردازیم و از معضلات آن برای جامعه سخن بگوییم. با ما همراه باشید.
وقتی خود بشر وسیله‌ای برای تجارت می‌شود
متأسفانه امروزه یکی از بیشترین درآمد زایی ها و تجارت های سیاه با بهره گیری از خود انسان به صورت های مختلف انجام می پذیرد که با نگاهی ساده به محیط پیرامونی متوجه این نوع درآمد زایی خواهیم شد. شاید در دنیای امروز ما برده داری به آن شکل و شمایل قبلی خود معنا و مفهومی ندارد و به نوعی چهره خود را تغییر داده است.
این مدل از درآمد زایی اشکال مختلفی را شامل می شود که یکی از آنها قاچاق انسان در دو بعد اقتصادی و جنسی است که می توان نمونه هایی از آن را در محیط اجتماعی مشاهده نمود. تعداد اتباع بیگانه مخصوصأ افاغنه در بازار کاری کشور کم نیستند که این امر مثالی مناسب برای بعد اقتصادی خواهد بود و تا کنون حضور آنهایی که هیچ گونه مجوزی برای اقامت و یا فعالیت در حوزه سرزمینی ما ندارند، مشکلات فراوانی را رقم زده است اما قاچاق اتباع برای سود جویان، سود فراوانی دارد تا آنجا که از این مسئله دست بر نداشته و سالهاست که با ورود اتباع افغانی به کشور کسب و کار ویژه ای برای خود درست کرده اند.
متأسفانه در بُعد جنسی قاچاق انسان نیز طی سال‌های اخیر باید گفت کم و بیش تعدادی از دختران این مرز و بوم با دریافت پول های ناچیز روانه کشورهای حوزه خلیج فارس شدند که این مسئله با وجود کنترل های ویژه و تلاش های فراوان دستگاه های زیربط به منظور کاهش میزان آن و یا ریشه کن کردن هنوز هم ذهن هر یک از ما را خدشه دار می سازد. ایجاد مراکز فساد و فحشاء نیز نمونه دیگری از این نوع تجارت محسوب می شود. راه های تجارت از انسان مسیر پر پیچ و خمی دارد و عده ای نیز در بخش های اعضاء و جوارح فعالیت دارند بطوری که از آنها به عنوان دلال کلیه، قلب و... یاد می شود این افراد مرده و زنده انسان برایشان فرق نمی کند و فقط به کسب و کار خود و رونق آن فکر می کنند.
بعضأ نیز مشاهده شده در قبال دریافت پول نوبت های عمل های پیوند را جابجا می نمایند که در اینجا لازم است تا تلاش نهادهای زیربط برای شناسایی و از بین بردن عاملان اینگونه تجارت های سیاه بیشتر شود و برابر قانون با متخلفان این حوزه برخورد جدی و مجازات شدید صورت پذیرد.
بیشتر بخوانید: موتراشی دختران و کارِ اجباری کودکان کار در كمپ های بهزيستی!
استفاده ابزاری از انسان راهکاری برای درآمدزایی
تعداد تبلیغات و اشتغال زنان در این حوزه با چهره‌های آراسته به منظور جلب مشتری کم نیست و اخیرأ به هر یک از بازارهای بزرگ و یا حتی مغازه های کوچک برای خرید مراجعه می کنیم، زنان و دخترانی بعضأ بد حجاب را مشاهده می نماییم که در امر فروش کالا فعالیت دارند. برخی از آگهی های استخدام فروشندگی را هم که می بینیم به جذب دختران مجرد با ظاهری آراسته و روابط عمومی بالا اشاره دارد که به عقیده بسیاری از فعالان حوزه اجتماعی این امر مصداق بارز استفاده ابزاری از زنان برای تبلیغ و ایجاد جذابیت به منظور فروش کالا است که نه با فرهنگ ملی و نه معارف اسلامی همخوانی دارد و زیبنده ما نخواهد بود.
استفاده ابزاری؛ نوع های مختلفی دارد و یکی دیگر از آنها بهره کشی از کودکان قالبأ بی سرپرست در کارهای و مشاغل سخت و یا ایجاد روحیه گداپروری در آنهاست. تعداد کودکان کار در محیط اجتماعی ما کم نیست و تقریبأ هرجایی تعدادی از آنها را می بینیم. سودجویی برای افرادی موجب می شود که این بچه ها در سرما و گرما کارهای مختلفی از جمله فروش برخی از کالاها را انجام بدهند.
دیدن بچه‌های کار از نظر روانشناسی بر ناخودآگاه ما تأثیر گذار است و بدون توجه به این مسئله که کمک به آنها سودی برای خودشان در بر ندارد و فقط عاملی برای درآمدزایی گروهی خاص خواهد بود، به این کودکان راحت‌تر از یک گدای بزرگسال کمک می کنیم. به عقیده بسیاری از فعالان حوزه اجتماعی نیز این گونه فعالیت ها را می توان در زمره تجارت های سیاه قرار داد که اگر تأثیرات بیشتری از فعالیت ها و کسب و کارهای کثیف مثل تجارت مواد مخدر، قاچاق انسان و... در جامعه نداشته باشند، کمتر از آن هم نخواهد بود.
اثر بخشی مضر این گونه فعالیت ها بر روحیه بچه ها بسیار زیاده بوده و آینده آنها را با چالش های جدی و فراوان روبرو خواهد ساخت که لازم است با گسترش طرح های حمایتی از کوذکان بی سرپرست و خانواده های کم بضاعت به پیشگیری و یا درمان معضلات اجتماعی فوق بپردازیم.
منبع: تبیان
انتهای پیام/