به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ به نقل از الجزیره، احمد، یکی از آواره‌هایی که از جنگ یمن در آوریل ۲۰۱۵ به جیبوتی فرار کرده است می‌گوید زمانی که جنگ «باب المندب»، زادگاه او در جنوب غربی استان تعز، را در بر گرفت بیش از ۱۰۰ هزار نفر این منطقه را ترک کردند و کسانی که نتوانستند به عزیزانشان در دیگر مناطق کشور بپیوندند به جیبوتی فرار کردند. بیش از ۳۷ هزار نفر از تنگه باب المندب (معروف به دروازه اشک) عبور کردند.
احمد فقط تعداد کمی لباس و ظروف با خود آورده و امیدوار بود اقامتش در اردوگاه پناهجویان موقتی باشد. او متقاعد شده بود که به زودی به خانه اش بر می‌گردد. اما پس از ۳ سال اقامت در اردوگاه پناهجویان و پایان نیافتن جنگ، امید احمد و خانواده اش از بین رفته است.
به گفته احمد، کودکانی که در این اردوگاه ساکن هستند آینده‌ای ندارند. آن‌ها امکان درس خواندن، مدرسه رفتن یا کار کردن را ندارند و خستگی و بی حوصلگی فضای اردوگاه را پر کرده است. این اردوگاه در بیابانی در جیبوتی واقع شده است و دمای آن در تابستان از ۵۰ درجه فراتر می‌رود. ساکنان این اردوگاه می‌گویند صدای کفتارها و گرگ‌های گرسنه فرزندانشان را وحشت زده کرده است.
جنگ زده‌های یمنی از شرایط بد اردوگاه و نبود برق شاکی هستند. آن‌ها حتی نمی‌توانند غذاهایشان را به مدت یک روز نگهداری کنند، چون به دلیل نبود برق [و یخچال]غذایشان فاسد می‌شود.
یکی از پناهجویان یمنی گفت: «من از جمهوری جیبوتی به دلیل پناه دادن به ما سپاسگزارم. اما چرا عرب‌ها به ما پشت کردند؟ ابتدا کشورمان را بمباران کردند سپس از هر گونه کمکی به ما امتناع کردند. برادرانمان ما را رها کردند».
شرایط اسفناک این اردوگاه باعث شده ۷۰ درصد مردم اینجا را ترک کنند و برخی گفته اند به یمن بازمی گردند، چون زندگی در آتش جنگ بهتر از زندگی در این اردوگاه است. با اینکه دولت جیبوتی قوانین جدیدی برای آسان‌تر شدن کاریابی برای پناهجویان پیشنهاد داده است، هنوز هم این مشکل پابرجاست.
انتهای پیام/