این پایگاه اینترنتی در تحلیلی به قلم عبدالله العاریان نوشت: از زمانی که عبدالعزیز ابن سعود، بنیانگذار پادشاهی عربستان سعودی، با فرانکلین روزولت، رئیس جمهور وقت آمریکا، بر روی عرشه کشتی یو اس اس کوئینسی شام خوردند، دیدار با روسای جمهور آمریکا همیشه اتفاق مهمی برای حاکمان سعودی بوده است. آن دیدار رابطه ویژه میان این دو کشور را که منافعشان در هفتاد سال گذشته با یکدیگر بسیار هم راستا بوده است، تقویت کرد.
در جریان سفر این هفته محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، به واشنگتن و دیدار وی با دونالد ترامپ، رئیس جمهور کنونی آمریکا، همان اتفاق تکرار شد. هدف محمد بن سلمان اطمینان از ادامه حمایت آمریکا از تثبیت قدرت وی و سیاست های خطرناکش در منطقه بود. دیدارهای گذشته مقامات این دو کشور همیشه به همراه تجدید تعهدات برای تقویت سلطه سعودی بر منطقه در ازای حفظ منافع آمریکا در خاورمیانه بوده است که شامل جریان مداوم نفت عربستان به بازارهای جهانی در ازای سرازیر شدن دائمی سخت افزارهای نظامی آمریکا به این کشور و متحدانش در همسایگی آن بوده است.
این گزارش می‌افزاید: اما با وجود دهها سال سرکوب در داخل عربستان و حمایت این کشور از اقتدارگرایی وحشیانه و افراط گرایی خشونت بار در خارج از مرزهایش، حمایت آمریکا از عربستان سعودی هیچ گاه مانند امروز نگران کننده نبوده است. محمد بن سلمان در سه سال گذشته مراکز قدرت رقیب را خنثی و قدرت های اقتصادی، نظامی، داخلی و امنیتی را در اطراف خود متمرکز کرد. محمد بن سلمان که از سوی پدرش ملک سلمان به عنوان جانشین وی معرفی شد، جنگ مخربی را در یمن به راه انداخت که تاثیرات فاجعه باری بر غیرنظامیان داشته است. وی قطر را محاصره کرد که موجب افزایش تنش ها در منطقه شد. ولیعهد عربستان همچنین در ماه های اخیر مخالفان را سرکوب و دهها تن از فعالان مستقل، روشنفکران، عالمان مذهبی و روزنامه نگاران را بازداشت کرده است. او نوامبر گذشته نیز به بهانه مبارزه با فساد سعی کرد مراکز باقیمانده قدرت را در میان خاندان حاکم و ثروتمندان کشور به صورت گسترده تضعیف کند. وی دستور بازداشت شخصیت های مهم کشورش را صادر و در ازای آزادی آنها میلیاردها دلار پول و سرمایه طلب کرد.
در ادامه گزارش آمده است: در گذشته، رژیم سعودی با محدودیت های قابل توجهی در سیاست های داخلی و منطقه‌ای خود مواجه بود و در نتیجه انجام دادن چنین اقدامات بدون کنترلی در داخل و خارج از این کشور و در قبال همسایگانش غیرقابل تصور بود. اما همه این ها پس از سفر ترامپ به ریاض در بهار گذشته تغییر کرد. این دیدار و اتحاد منافع محمد بن سلمان و جرد کوشنر، داماد و مشاور معتمد ترامپ به ولیعهد عربستان جسارت بیشتری بخشید. جاه طلبی های منطقه ای وی موجب بحران سیاسی در لبنان شد؛ زمانی که وی نخست وزیر لبنان را در ریاض نگه داشت و او را مجبور کرد در یک برنامه زنده تلویزیونی استعفا کند.
در پشت درهای بسته، محمد بن سلمان لطف خود را شامل تصمیم ترامپ برای انتقال سفارت اسرائیل به (شهر اشغالی) قدس کرد و با حمایت از این تصمیم، به پنج دهه سیاست به دقت طراحی شده آمریکا برای حفظ ظاهر بی طرفانه در مسئله اشغال فلسطین از سوی اسرائیل پایان داد. در پی سفر مشابهی از سوی عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهور مصر در بهار گذشته، استقبال از محمد بن سلمان در واشنگتن بدون شک به حاکمان مستبد منطقه که بدترین تجاوزاتشان نیز مورد حمایت قرار گرفته است، جسارت بیشتری می دهد.
نگارنده مطلب همچنین خاطرنشان کرده است: ترامپ از تشدید سیاست های (خصمانه) عربستان سعودی در قبال ایران، یمن و قطر با کمترین تردید حمایت کرد؛ رئیس جمهور آمریکا حتی تا جایی پیش رفته است که اعضای دولت خود را در این روند تضعیف می کند. پیش از سفر محمد بن سلمان به واشنگتن، برخی از رسانه ها در آمریکا از وی به عنوان یک «اصلاح طلب شجاع !» یاد کردند که آینده امیدوارکننده ای را نه فقط برای کشورش بلکه برای خاورمیانه به ارمغان خواهد آورد. توماس فریدمن، در مقاله ای در نشریه نیویورک تایمز با نادیده گرفتن اقدامات رژیم سعودی در نابودی یمن و بدون توجه به نقش این کشور در تعمیق اختلافات فرقه ای و حمایت از حکومت های دیکتاتوی ظالم، از سعودی ها به عنوان چراغ راه روشنگری نئولیبرال و میانه روی مذهبی حمایت کرد. اصلاحات اعلام شده بن سلمان در عربستان تحقق انتظارات غرب از آن کشور به عنوان یک متحد میانه رو است. آن چه استقبال از اصلاحات عربستان را نگران کننده می کند این است که حاکمان سعودی بیش از هفتاد سال است که سیاست های سرکوبگرانه خود را در داخل و در سراسر منطقه ادامه داده اند. در واقع، این روند که به اهداف سیاسی راهبردی آمریکا در خاورمیانه کمک کرده است، ادامه خواهد یافت البته با هزینه بسیار بیشتر.
انتهای پیام/