وی افزود: از آنجا که همیشه مسافرت طبق برنامه پیش نمی‌رود، ممکن است ساعت‌ها در ترافیک بمانیم و یا قطار و هواپیما تأخیر داشته باشد و یا ممکن است مغازه یا رستوران مناسبی پیدا نکنیم؛ بنابراین با همراه داشتن میان وعده‌های مناسب کمتر دچار مشکل می‌شویم، همچنین همراه داشتن چند حبه قند و آبمیوه نیز برای استفاده در زمان افت قند خون لازم است.
هادی زاده استرس، نشستن طولانی و عدم فعالیت در مسافرت را در افزایش قندخون موثر دانست و ادامه داد: فرد مبتلا به دیابت طی مسافرت بهتر است قندخون خود را با فواصل کمتر چک کند، همیشه مقداری انسولین و قرص خود را به صورت اضافی در جای جداگانه‌ای همراه داشته باشد تا در صورت گم شدن سایر وسایل دچار مشکل نشود، البته باید مراقب بود که شیشه انسولین در معرض نور مستقیم آفتاب قرار نگیرد و از قرار دادن آن پشت شیشه عقب اتومبیل یا کنار پنجره آفتابگیر خودداری کنیم.
وی به مبتلایان به دیابت توصیه کرد: برای جلوگیری از ایجاد مشکل در پاها طی مسافرت در هر ساعت چند دقیقه قدم بزنید، در هنگام نشستن می‌توانید از ورزش‌های کششی پاها و همچنین حرکات چرخشی مچ پا و انگشتان استفاده کنید، این حرکات به افزایش جریان خون پا کمک می‌کنند.
هادی زاده تاکید کرد: هر روز پاهایتان را از نظر وجود زخم، تورم یا تغییر رنگ معاینه کنید.
کارشناس دیابت معاونت بهداشتی دانشگاه در ادامه گفت: مسافران در معرض ابتلا به بیماری‌های مختلفی از جمله بیماری‌های عفونی هستند، اما در بیماران مبتلا به دیابت، بروز عفونت می‌تواند منجر به افزایش قندخون شود و می‌بایست برای پیشگیری از بروز این مشکلات، بیشتر مراقب باشیم و بهداشت را رعایت کنیم.
او با بیان اینکه در صورت کنترل مناسب و دقیق قندخون، رانندگی کردن برای بیماران دیابتی منعی ندارد، توضیح داد: اگر انسولین مصرف می‌کنید، قبل از شروع رانندگی غذا یا میان وعده خود را مصرف کنید و در صورت امکان، قند خونتان را اندازه گیری کنید؛ در مسافرت‌های طولانی هر دو ساعت یک بار توقف کنید و میان وعده خود را مصرف کنید؛ هیچ گاه در زمانی که سطح قندخونتان ثابت نیست یا زمانی که علائم افت قند خون را احساس کردید، رانندگی نکنید.
هادی زاده تاکید کرد: به همراه داشتن کارت هویت بیماری، که بیانگر ابتلای فرد به دیابت باشد، برای تمام بیماران ضروری است این کارت باید حاوی اطلاعاتی مبنی بر نوع درمان و شماره تماس در موارد فوریتی باشد.
انتهای پیام/ر