ابى ولاد از حضرت صادق (ع) از معنى «وَ بِالْوٰالِدَیْنِ إِحْسٰاناً» پرسید و امام فرمود: احسان به پدر و مادر به اين است كه در مصاحبت ایشان نیکوکار باشى و اگر چیزى لازم داشتند، پیش از آنکه از تو بخواهند به آنها بدهى و ناگفته رفع احتیاجشان را بنمايى هر چند بى نیاز باشند.
و در معنى «قُلْ لَهُمٰا قَوْلاً کَرِیماً» فرمود: اگر تو را بزنند بگو خدا شما را بیامرزد و در معنى «وَ اِخْفِضْ لَهُمٰا» فرمود: نگاه تند به آنها مکن و صداى خود را بلندتر از صداى ایشان منما و در راه رفتن بر ایشان پیشى مگیر و در مجالس بر آنها مقدم مشو و دست خود را بالاى دستشان قرار مده.
همچنین از حضرت صادق (ع) نقل است که: مردى در خدمت حضرت رسول آمده و عرض کرد: من مشتاق جهاد در راه خدایم. آن حضرت فرمود: پس جهاد کن در راه خدا به درستى که اگر کشته شوى، نزد خداوند زنده اى و رزق داده مى شود و اگر بمیرى اجر تو با خدا است و اگر به سلامت برگردى از گناهان پاک مى گردى؛ مثل روزى که از مادر متولد شدى.عرض کرد: یا رسول اللّه پدر و مادرى دارم که هر دو پیر شده اند و با من انس دارند و دوست ندارند که از نزد آنها بیرون روم. آن حضرت فرمود: پس نزد ایشان بمان قسم به خدايى که جان من به دست اوست، هر آینه انس پدر و مادر به تو در یک شبانه روز، از جهاد یک سال بهتر است.
همچنین از رسول خدا (ص) است که فرمود: نیکى کنندۀ به والدین باش، جایت در بهشت است و اگر عاق والدين شوى جایت در آتش خواهد بود.
انتهای پیام/