به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ دوست داشتن یک امر قلبی است و گاهی خارج از اختیار انسان است، صرف دوست داشتن کسی از نظر شرع حرام نیست و گناه حساب نمی شود، مگر آن که دوست داشتن کسی انسان را به حرام بکشاند، مثل نگاه کردن به دوست نامحرم از روی لذت و شهوت و یا صحبت کردن از روی لذت و امثال این گونه مواردی که انسان را به سوی گناه می کشاند.
۱- اگر انسان زمینه ازدواج دارد و با قصد ازدواج کسی را دوست داشته باشد، باید برای فراهم ساختن زمینه ازدواج اقدام کند و از راه های متعارف اقدام به خواستگاری نماید. اما اگر زمینه ازدواج ندارد و قصد ازدواج با کسی را که دوستش دارد، نداشته باشد. باید از عشق و محبتی که سرانجام مطلوبی ندارد و چه بسا انسان را از خدا غافل کرده و گرفتاری ذهنی و فکری و روحی ایجاد می‌کند، پرهیز نمود.
۲- ادامه دوست داشتن و دلبستگی به نامحرم کم کم به وابستگی افراطی منجر خواهد شد. وابستگی افراطی چیزی جز فرسودگی روانی و تخریب روزافزون استقلال روحی- روانی در پی نخواهد داشت. در نهایت افسردگی روحی و از بین رفتن عزت نفس و تخریب شخصیت انسانی.
۳- تحریک غریزه جنسی، تخیل گرایی افراطی، گرفتار شدن به دام شیطان و ارتکاب گناهان به صورت تدریجی و از بین رفتن زشتی گناه، اضطراب، تشویش و... معلول ادامه دوستی با نامحرم است. این نوع دوستی ها و دوست داشتن از روی احساسات مقطعی و زود گذر می باشد.
برای مبارزه با دوستی و دوست داشتن نامحرم به پیامد های منفی آن فکر کند و اراده و عزت نفس را در خود تقویت کند.
۴- به دلیل وابستگی بلکه دلبستگی ای که نسبت به ایشان دارید، ممکن است صحبت های منطقی و کار شناسانه ما را نادیده بگیرید. باز حرف خودتان را تکرار کنید.
سعی کنید کمبودهای عاطفی که باعث ارتباط و احساس شده، شناسایی کنید و از راه مناسب خودش جبران کنید.
بیشتر بخوانید: چگونه می توان بدون حساب و کتاب به بهشت رفت؟
وابستگی روانی به چیزی یا کسی باعث کاهش عملکرد در فرد می‌گردد. به نوعی فرد را از زندگی روزانه و عادی خود خارج می‌سازد. فرد وابسته روانی مثل فرد معتاد، دلش به موضوع وابستگی (مثل مواد مخدر یا محبت معشوق) خوش است، در حالی که این وابستگی عقلاً و منطقاً امری به شدت نکوهیده‌ای است.
۵- هر چیزی علتی دارد. دوست داشتن هم بی علت ایجاد نمی شود.
شما «به چه دلیل» آن شخص نامحرم را دوست دارید؟
ا) اگر به دلیل فضایلی است که دارد، دوست داشتن شخص صاحب فضلیت به خاطر فضایلش، اشکالی ندارد. حتی اگر از جنس مخالف باشد. مثلاً قطعاً بانوان جامعه ما، برخی از شهدا را دوست دارند و این امر اشکالی ندارد.
ب) اما اگر او را دوست دارید از این جهت که او جنس مخالف شماست، این دارای اشکال است. چون محبت شهوانی است. البته این نوع محبت، تا زمانی که مبنای عمل خلافی قرار نگرفته، گناه «فقهی» نیست. اما دارای «اشکال اخلاقی» است. به این معنا که از «نورانیت» شما کم می کند و شما در مواقعی از زندگی که نیاز دارید با «نور» درونتان، راه را از بیراهه تشخیص بدهید و تصمیم درستی بگیرید، به خاطر کاسته شدن از نورتان، ممکن است دچار اشتباه شوید.
شما باید متوجه باشند که همه چیز در چارچوب فقه قرار نمی گیرد. چه بسا امری از حیث «فقهی» بلا اشکال باشد اما از حیث «اخلاق» درست نباشد. سر و کار فقه با اعمال و رفتار جوارحی ما و احکام پنجگانه (واجب، حرام، مستحب، مکروه) است اما سر و کار اخلاق با جوانح ما و با «فضیلت ها و رذیلت ها» است.
ج) شاید او را دوست دارید به خاطر برخی فضیلتها و کمالات...
اما اگر همین فضایل و کمالات به همین صورتی که در این شخص نامحرم هست، در شخص هم جنستان بود، آیا باز هم او را «به همین نحو» دوست داشتید؟ پس در این حالت هم جای احتیاط است. یعنی ممکن است همان «محبت شهوانی» (که از لحاظی یک امر طبیعی است ) از این کانال وارد شود. و آدمی هم چون ناخودآگاه مایل است خودش را مبری از هر گونه خدشه و ایرادی ببیند، لذا متوجه این امر نشود. یا متوجه بشود ولی خود را به تغافل بزند.
- حاصل سخن اینکه:
علاقمند شدن به کسی که نامحرم است، تا زمانی که به صورت عمل غیر شرعی در خارج نمایان نشود، گناه نیست، اما استمرار داشتن این حالت ممکن است عوارض و پیامدهای روحی، روانی و اجتماعی نامطلوب داشته باشد.
اظهار علاقه به نامحرم اگر همراه با کار حرامی باشد جائز نیست و حرام است. نگاه به نامحرم، حرف ها و شوخی هایی که باعث تحریک شهوت می‌شوند و خلوت کردن با نامحرم هم از گناهان است. ممکن است شیطان با استفاده از سیاست گام به گام، این امور را بی جلوه نشان دهد تا منجر به گناه مخفی شویم.
امام علی علیه السلام فرمود: «اتّقوا معاصی الله فی الخلوات فإنّ الشاهد هو الحاکم»(۱)از گناه کردن در خلوت بپرهیزید، زیرا آن کس (خدا) که شاهد است (روز قیامت) حاکم و قاضی خواهد بود.
همچنین امام کاظم(ع) فرمود: «حضرت مسیح به اصحاب خود فرمود: گناهان کوچک که انسان آن ها را به حساب نمی آورد از مکر های شیطان است. شیطان آن ها را پیش چشم شما کوچک جلوه می‌دهد و کم کم آن ها زیاد می شود و شما را احاطه می کند.»(۲)
انسان مؤمن مخصوصاً جوانان که زمینه رشد کمالات در وجودش بیشتر است، باید با پیمودن طریق صداقت و پاکی، به قلّه کمالات دست بیابد و به جایی برسد که خدا به ملائکه اش به واسطه او افتخار کند.
پي نوشت ها:
۱. ميزان الحكمه، محمدمحمدي ري شهري، مكتب الاعلام الاسلامي، قم. عنوان ۱۳۶۹
۲. همان، عنوان ۱۳۷۲
منبع : شهرسوال
انتهای پیام/
جواب بدین ممنون
سلام
با بررسی منطقی و عقلی اگر قصد دوست داشتن زوج مناسب برای ازدواج باشه اشکال نداره و حلال است
وگرنه به قول بعضی جوان های امروزی : (جاست فرندی) و سینگل مینگل و علاقه موقتی و.....کاملاً اشتباهه و یک هوس بازی چند روزه است و 100 درصد باعث گناه می‌شود
همین الانش هم علاقه بی اساس مجازی اینستاگرامی افتاده بین مردم. عاشق دختری میشن که حتی معلوم نیست کجای دنیا زندگی میکنه. اصلاً این عکس ها مال خودشه یا نه. چه جور آدمی هستش و از همه بدتر چشم چند هزار تا جوان دیگه رو هم انداخته دنبال خودش....
فقط رفتید خواستگاری. مهریه رو طوری نزنید که بعد از ازدواج اگر تو زندگی به مشکل خوردید بدبخت بشید
فریب این حرفا رو نخورید که مهریه رو کی داده کی گرفته
گناه خیانت به همسر آتش جهنم خواهد بود
دیگه هم دوره زمانه قدیم نیست که این قدر جامعه خشک باشه
که با دوری افراطی دختر و پسر کلاً انگاری می‌خواستن ریشه ازدواج رو هم تو جامعه قطع کنند
جدایی مدارس دخترانه و پسرانه اشتباه محض بود و نتیجه اش امروز 18 میلیون جوان مجرد هستش
هستم این پیام رو می‌خواستم برای کاربر مهدی ارسال کنم اشتباه برای شما فرستاده شد پوزش
ببخشید الان من دخترم
دوست پسر دارم
باهاش هم قصد داریم در آینده نزدیک ازدواج کنیم
گناهه
بهتره از دوستی های قبل از ازدواج پرهیز بشه
اگر کار مخالف شرع باهاش نکنی....؟
لطفا جواب بدین
فقط کراش ساده
آبروم
مسلمانی ام
پاکی ام
این همه سال عبادتم
زندگی حقیقی و بهشت خدا
لذت زندگی معنوی
مقام شهادت(انسانی که قدرت انجام گناه دارد ولی خود را پاک نگه می‌دارد)
خدا
ارزش داره همه رو بخاطر یک نگاه حرام دنیوی آتش بزنی و پرونده آخرت خودت رو سیاه و کثیف کنی؟
توبه کن و مرتب با خودت تکرار کن استغفرالله ربی و اتوب الیه
چرا یاوه می‌نویسی
تحت فشار روحی و عاطفی بودم و نیازمند محبت،از دوستانم هم دور بودم و نمی‌تونستم اونا رو ببینم.زیاد هم باهم چت نمی‌کردیم.
چند روز بعدش توی مجازی و برنامه ها ، دوستان مجازی پیدا کردم،دختر،البته توی گروه ها و این چیزا. چون جمع مختلطی بود پسر هم بود و با اونا فقط سلام میکردم. من بشدت از رابطه های مجازی متنفر بودم و خانواده هم میگفتن که وارد این رابطه ها نشم.(گفتم به چه دلیل اومدم مجازی)چند ماه بعد ی پسری یکسال از خودم بزرگتر بهم پیام داد، بهم ابراز علاقه کرد و گفت قصدش ازدواج و گفت اصلا بهم خیانت نمیکنه، من مخالفت کردم ولی بازم پافشاری کرد. میشناختمش توی گروه بود ایشون هم منو میشناخت.پسر خوبی بود، با ادب ،با غیرت ،خوش اخلاق، با شخصیت و ... ، یجورایی بهم ثابت کرد واقعا قصدش ازدواج هست و گفت بخاطر اخلاق و شعورت بهت علاقه مند شدم. چندبار با احترام با ایشون صحبت کردم گفتم نمیشه ، نمیتونم و کلی صحبت ولی بازم مثل اینکه ایشون بیشتر به بنده علاقه پیدا میکردن!
اگه واقعا قصدشون ازدواج باشه مشخص میشه
اگر نا محرم باشد تشكر
اگر ما با دوستمون درباره کسی که دوست داریم باهاش صحبت کنیم و بخندیم گناه میکنیم؟
من 20سالمه وعاشق یه دختری شدم ونمیدونم ایشون هم من رودوست دارن یانه من قصدم ازدواجه وسوالم اینه که آیا فکر کردن به ایشون ودوست داشتن ایشون بااینکه هنوز معلوم نیست ایشون بابنده ازدواج کنند یانه
آیا فکرکردن به این شخص ودوست داشتنش گناهه یانه لطفا جواب بدید .خیلی فکرم رودرگیر کرده .
خیلی ممنو
مدتیه عاشق یه آقایی هستن.
ایشون رو ندیدن تا بحال و بهشون نگفتن که دوسشون دارن و عشق یک طرفه هست.
رفیق بنده به این آقا فکر می‌کنند. و بعضی اوقات هم تصوراتی میکنن البته نه تصورات خارج از عرف. در حدی که دستشون رو بگیرن یا به شونه شون تکیه بدن.. در همین حد. و به هیچ عنوان به دنبال عملی کردن اینکار نمیرن بی هیچ عنوان و این کار براشون لذت بخش هم نیست.
بسیار معتقد و عالم هستن.
سواد حوزوی دارن.
لطفا راهنمایی کنید که گناه است یا خیر
توی دنیای مجازی با یه پسر که دوسال از خودم لزرگ تره آشنا شدم و با هم رابطه داشتیم البته مجازی اولاش فقط واسه سرگرمی بود ولی بعدا کم کم عاشق هم دیگه شدیم الان حدودا یک ساله که از طریق گوشی با هم در ارتباطیم و اینکه من خیلی به خدا اعتقاد دارم و نماز و روزه هام به جا هستش و دوست ندارم گناه کنم اما اینفدر بهش وابسته شدم و دوسش دارم که جدی جدی بدون اون میمیرم. حتی دوماه از هم جدا شدیم که شاید یادمون بره اما نشد. اون هم احساس من رو داره ولی به خاطر مخالفت خانواده من و اینکه اون هنوز شغل مناسبی نداره تصمیم داریم تا دوسال دیگه صبر کنیم ایا ادامه دادن به این رابطه گناهه؟! ولی ما قصدمون واقها ازدواجه
من یه نوجوان هستم . قبلا نسبت به دخترا احساسی نداشتم و فقط جنس و رقیب مخالف پسرا می دیدمشون ، ولی چند وقتیه که حسم بهشون عوض شده و دیگه به چشم رقیب بهشون نگاه نمی کنم . اصلا نمی دونم باید چیکار کنم ، حس می کنم به یه سری از دخترا که یک سری صفت های دارند علاقه مند میشم .
ولی بازم فکر می کنم که این تعطیلات کرنا و رفتن رفیقا ، موجب تنهاییم شده و این احساسات به من دست میده .
اگر میشه راهنمایی کنید .
واقعا سر در گمم ،،،،،، دیگه نسبت به چیزای که قبلا علاقه داشتم ( مثلا مکان های خاص یا غذا های مورد علاقه ام ) هیچگونه علاقه خاصی ندارم و برام مهم نیستند .
آیا صحبت کردن ( در فضای مجازی و با دانستن فاصله دور مخاطب ) با یک دختر از نظر شرعی چه حکمی داره ؟؟؟ ( حرف های عادی و یا درد و دل )
دم به دقیقه دختر ها توی قلبش جابجا میشدن
نقی هم تو قسمت آخر بهش گفت 20 تا دختر اومدن تو قلب این ارسطو و رفتن که قلب ارسطو بوی پا گرفته.
ین یه مثال بود که بگم من اینطور آدمی هستم
اون دختره ی چشم آبی زیبا خودش میاد و بهت پیشنهاد ازدواج میده.
با یک انتخاب هردو رو به دست میاری
که اون دختر رو هم خیلی دوسش داشته باشی
يعنی دوستت داره؟
انسان یک دل داره
خداوند غیور است
بله. آدم باید همسرش رو هم دوست داشته باشه اما نه اون قدر که باعث دوری از پرودگار بشه
خود قرآن کریم گفته همسر برای آرامش شماست
ولی بله نباید علاقه دیگه افراطی باشه
من دختری نوزده ساله و معتقد هستم و پسری بیست و پنج ساله ومعتقد را دوست دارم و ایشون هم به من علاقه دارن .
خب والا من به ایشون فک میکنم اما نه اینکه یه گناهی رو متصور بشم ...
مثلا چقد آرومه
یا چه باحاله
چقدر خجالتیه
بعد بنده خدا خب منو دوست داره اما من حرکتی در این راستا نزدم که متوجه علاقه منم بشه بنابر این یه سری حرکات داره خیلی باحالن حول میشه طرف یا همه اش دنبال اینه که کمکم کنه ...
گاهی حسادت میکنه ...
و اینا خیلی تابو هستن
اگر واقعا این طوری همدیگه رو دوست دارید
با ایشون صحبت کنید که بیاد خواستگاری شما
که کار و زندگی و تحصیلتون مشخص باشه و برای مطرح کردن ازدواج مشکلی نداشته باشید
تا شرایطش رو هم کسب کرده باشید
و اگر دختری که بهش علاقه مند هستید هم شما رو خیلی دوست داشته باشه میتونید بهش قول ازدواج برای آینده رو بدید.
اگر هم بهش نمی‌رسید هیچ غصه ای نخورید. خدا این قدر دختر روی این کره خاکی آفریده که بالاخره یک دختر زیبا و مهربون و با اصل و نسب همسر شما میشه.
که از اون هم صد برابر بهتر باشه
اگر پسری عشقش رو به ما ثابت کنه چی اون موقع بازم عشق ما دوتا گناهه اکه قرار بزاره با ما آیا اینم گناهه؟ لطفا هرچی زود تر جواب بدید
اما مواظب باش مثل من با کله به زمین نخوری
من عاشق دختری بودم که متوجه شدم دختر فاسدی هستش و واقعا از خدا طلب عفو و مغفرت دارم امیدوارم بخشیده بشم
کتاب خوبی برای عشق دوره نوجوانی هست
کمتر فیلم های خارجی ببین ایمان آدم سست میشه
توبه کن الهی که اگر صلاح باشد بخشیده بشی
که صد درصد بخشیده بشی
بستگی داره منظور شما چی باشه
علاقه به کسی که ازدواج کرده حرامه. و از بدترین گناهان کبیره هستش.
در غیر این صورت گناه نیست
برو جلو سلام کن
اون میگه سلام
بعد بپرس خوب هستید
اون میگه بله امری دارید
بعد تو باید بگی: به شما علاقه مند شدم. بعد یه شاخه گل بهش هدیه کن
بعد اینجا 3 احتمال وجود داره :
1_میگه منم شما رو دوست دارم و واقعا امروز بهترین روزه
2_ازت نفرت دارم برو گمشو دیگه نبینمت ها
3_حقیقیتش غافل گیر شدم باید فکر کنم
و دوم اینکه با کسی که دوستش دارم گپ میزنم و همچنان میبینمش آیا این گناه است؟
ولی از من میشنوی عاشق استاداتون نشو عاقبت خوبی نداره ، در داستان ها و تجربیات بیشتر ، اینطور بوده . تو سعی کن با درس و علم به جایی برسی (در فکرت) حق استادت را جبران کنی .