وی با بیان اینکه الگوی شهرسازی ما مشخص نیست، گفت: به عنوان مثال در خیابان‌های شمال شهر و با وجود برج‌های مرتفع وسط خیابان یک درخت وجود دارد، آن درخت مانع رفت و آمد و ترافیک می‌شود. این وضعیت گویای آن است که معماری ما، معماری خود خواهانه است. هر کدام از معماران ما هر ساختمانی را بالا می‌برد و می‌خواهد اثر انگشت و امضای خود را پای کارش بگذارد.
پدر علم سازه ایران، تهران را یکی از زشت ترین شهرهای دنیا دانست و گفت: هر کدام از ساختمان‌های تهران به خودی خود زیباست، اما در کنار هم زشت است.
گریگوریان سیمای تهران را از بالا زیبا دانست و تاکید کرد: وقتی در خیابان شهر قدم می‌گذاریم، سبک‌های مختلف چشم را آزار می‌دهد و نبود خط آسمان روحیه شهروندان را به هم می‌ریزد.
انتهای پیام/