بر اساس گزارش گاردین ایالات متحده در سال ۲۰۱۷ برای مقابله با بلایای طبیعی نظیر زلزله، سیل، خشکسالی و طوفان مبلغ ۳۶۰ میلیارد دلار هزینه کرده است که این مبلغ در تاریخ ایالات متحده رکورد جدیدی محسوب می‌گردد. طوفان هاروی یکی از شدیدترین طوفان‌های تاریخ ایالات متحده که در سال ۲۰۱۷ به تنهایی ۱۲۵ میلیارد دلار (معادل ۵۶۰ هزار میلیارد تومان!) از بودجه ۳۶۰ میلیاردی بلایای طبیعی ایالات متحده را به خود اختصاص داد.
به گزارش مرکز ملی طوفان‌های ایالات متحده حداکثر سرعت طوفان هاروی ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت بوده و سبب ایجاد امواجی با ارتفاع بیش از ۳ متر گردید. این طوفان همچنین سبب بارش‌هایی به میزان ۱۵۲ میلی مترشد. این طوفان ۵۷ گردباد را ایجاد کرد و خسارت‌های ناشی از آن، دست کم موجب کشته شدن ۶۸ نفر، ۵۶۰ هزار ساختمان و ۵۰۰ هزار اتومبیل دچار سیل شدند، برق ۳۳۶ هزار نفر قطع و ۱۵ هزار خانه تخریب گردید.
طوفان دیگری که سبب خسارت‌های فراوان در ایالات متحده در سال ۲۰۱۷ شد طوفان ایرما (Irma) بود که با سرعت بیش از ۲۵۰ کیلومتر در ساعت به مدت ۳۷ ساعت ادامه یافت که این امر در نوع خود یک رکورد محسوب می‌شود. بر اثر این طوفان ۱۰۲ نفر جان خود را از دست دادند، این امر در حالی روی داد که با اعلام قبلی به حدود ۶.۵ میلیون نفر از مردم مکان‌های در معرض طوفان هشدار داده شده بود. تنها در شهر باربودا ۹۰ درصد خانه‌ها آسیب دیدند و تقریباً تمامی خطوط ارتباطی از بین رفتند و ۶۰ درصد مردم نیز بی خانمان شدند. به علت اینکه بیش از ۷۰ درصد خانه‌های ساخته شده در فلوریدا بیش از سی سال از ساخت آنها می‌گذرد، موجب می‌شود که در برابر طوفان و باران‌های سیل آسا آسیب پذیر باشند.
با گذشت ماهها از این طوفان‌ها و اعلام صرف هزینه‌های هنگفت برای مقابله با آثار آن، هنوز هم مشکلات ناشی از طوفان گریبان گیر مردم مناطق طوفان زده است. در فلوریدا، پس از اقدام مسئولان محلی برای پاکسازی منطقه طوفان زده از باقی مانده‌های طوفان و به طور خاص کشتی‌ها و قایق‌های شکسته که بخش‌هایی از آنها از فایبر گلاس ساخته شده است سبب مبتلا شدن برخی از مردم به بیماری‌های تنفسی گشته است.این مشکل تنها بخش کوچکی از مشکلات مردم در نواحی طوفان زده است، مشکل اصلی مردم در این مناطق تخریب منازل و عدم بازسازی آنهاست که سبب شده است برخی با گذشت ماهها همچنان بی خانمان باقی بمانند. مواردی که در این نوشتار به آنها پرداخته خواهد شد تنها بخشی از مشکلاتی است که مردم مناطق طوفان زده در ایالت‌های مختلف پس از گذشت ماهها به آن دچار هستند.
در شهر میسوری ایالات متحده، مردم هنوز نسبت به پایان نیافتن جبران خسارت‌ها و عدم ترمیم خرابی‌های شهر معترض هستند به گونه‌ای که میشل بوریسکو شرایط خانه‌اش را اینگونه توصیف می‌نماید، "پس از وقوع طوفان سقف خانه آسیب‌های جدی دید و بچه‌های کوچک من فریاد می‌زدند که در خانه باران می‌بارد، اما با گذشت چندیدن ماه و هزینه نمودن ۵۰ هزار دلار (از پس اندازهای شخصی) هنوز هم خانه به شرایط اولیه نرسیده است. دولت نیز کمکی برای برگرداندن شرایط به حالت عادی نکرده است". به گفته وی هنوز هم خانواده‌های زیادی در این شهر به علت خرابی منازل خود نتوانسته‌اند به خانه‌های خود بازگردند.
او همچنین اضافه کرد که علی رغم داشتن فرزندان خردسال، او مجبور است برای تأمین هزینه‌ها به صورت پاره وقت کارکند و همسر وی نیز به طور تمام وقت مشغول کار است اما آنها هنوز نتواسته اند زندگی خود را به روال عادی پیش از طوفان بازگردانند.
خانواده دیگری در گرند باهاما شرایط به مراتب بدتری از خانواده بوریسکو را تجربه می‌کنند، آلفرد رول ۶۸ ساله و مادر ۸۸ ساله وی، پس از طوفان تا به امروزبی خانمان شده‌اند و هیچ کمکی را برای تعمیر خانه خود پس از طوفان دریافت ننموده‌اند تا بتوانند به خانه بازگردند. آنها مجبور شده‌اند به طور شخصی واحدی کوچک را اجاره کنند اما اکنون آنها از عهده پرداخت اجاره آن نیز بر نمی‌آیند. آنها می گویند که ما هر دو بازنشسته هستیم و طوفان منزل ما به همراه وسایل آن را کاملاً تخریب کرده است اما دولت تا کنون هیچگونه کمکی برای تعمیر و بازسازی منازل پرداخت نکرده است.
آنها می گویند تنها کمک دولت اسکان یک ماهه آنها بوده و پس از این مدت از آنها خواسته شد که جایی را برای اجارهٔ خود پیدا کنند و آنها نیز مجبور شدند که حقوق بازنشستگی خود را مصروف اجاره خانه کنند. آلفرد می‌گوید: " من واقعاً احساس افسردگی می‌کنم و هر کسی هم جای من بود همین احساس را داشت، آنها می‌بایست به من توجه کنند و در تعمیر سقف خانه کمک کنند تا من بتوانم لوازم داخل خانه را تأمین نمایم، در واقع پولی که من الان برای اجاره می‌پردازم می‌بایست برای تأمین اسباب و اثاثیه منزل ویرانم استفاده می‌شد".
مادر وی که از یک چشم نابیناست و با عصا راه می‌رود خدا را به خاطر جان سالم به در بردن از طوفان شکر می‌کند و از دولت تقاضای کمک در باسازی منزل خود را دارد، تقاضایی که ماه‌هاست که بی نتیجه مانده است. مقامات ایالتی به این مادر و فرزند سالخورده این وعده را داده‌اند که در آینده تحت لوای برنامه کمک به طوفان زدگان مشکل آنها نیز حل شود.
خانواده دیگری نیزدر بخش واریک در ایالت ایندیانا با گذشت ماهها از طوفان و علی رغم داشتن چهار فرزند، به علت بازسازی نشدن خانه آنها، هنوز نتواسته اند به منزل خود بازگردند، به علت نداشتن پول کافی آنها مجبور به اقامت در منزل دوستان خود است تا بتوانند به نحوی این مشکل را مرتفع نمایند. او می‌گوید ماهانه ۷۰۰ دلار بابت وام خانه‌ای می‌دهد که دیگر وجود خارجی ندارد و در کنار آن باید هزینه‌های مخارج و رفت و آمد فرزندان خود به مدرسه را نیز تأمین نماید. همسایگان وی که توان تعمیر خانه خود را داشته‌اند و اکنون ساکن هستند نسبت به ویرانه ماندن خانه وی گلایه دارند اما او می‌گوید هزینه‌های زیاد سبب شده است که او حتی نتواند هزینه پاکسازی محیط خانه ویرانه خود را بدهد.
کارول مانسون زن ۷۳ سال آمریکایی ساکن شهری ساحلی در فلوریدا بود که پس از وقوع طوفان ایرما، خانه وی آسیب جدی دید به نحوی که دیگر قابل سکونت نبود، وی سپس از طریق برنامه تأمین اسکان موقت توسط دولت به مدت چها ماه اسکان داده شد اما پس از این مدت دولت دیگر حاضر نشد هزینه اسکان موقت را برای وی تأمین نماید و همین امر موجب گردید که وی بی خانمان گردیده و جایی برای زندگی نداشته باشد و مجبور شود در یک ناحیه جنگلی در نزدیکی ساحل چادر بزند. مانسون از طرف دولت رها شده بود و جز زندگی در چادر در جنگل چارهٔ دیگری نداشت، اما رسانه‌ای شدن نحوه زندگی مانسون سبب شد که مردم به جمع آوری کمک برای وی بپردازند و جمع شدن ۸۴۰۰ دلار امکان اسکانی با شرایط بهتر برای وی فراهم آید.
مشکل دیگری که از وقوع طوفان در ایالات متحده سبب کند شدن روند بازسازی‌ها شد کلاهبرداری برخی افراد و شرکت‌های سازنده است. این شرکت‌ها با سوء استفاده از شرایط شکننده و آسیب پذیر افراد طوفان زده اقدام به کلاهبرداری از آنها می‌کنند. به نظر این امر بیشتر به دلیل عدم حضور و نظارت نهادهای دولتی ایالات متحده در روند بازسازی رخ می‌دهد.
طریقه کلاهبرداری ها عمدتاً بدین صورت است که در شرایط پس از طوفان افرادی خود را سازنده و احیا کننده خانه‌های آسیب دیده معرفی می‌کنند و سپس با انجام بخشی از قرارداد خود و یا بدون انجام دادن کاری ناپدید می‌شوند. پس از طوفان کاترینا در سال ۲۰۰۵ بیش ۱۳۰۰ نفر به دلیل انجام چنین کلاهبرذاری هایی تحت تعقیب قرار گرفتند. در واقع عده‌ای در ایالات متحده معروف به "دنبال کنندگان طوفان" هستند که بلافاصله پس از وقوع طوفان‌ها در مناطق طوفان زده حاضر می‌شوند و اقدام به بستن قراردادهایی برای بازسازی منازل می‌نمایند که بعضاً کلاهبردارانی هستند که با وعده بازسازی سریع خانه‌ها پول‌های بسیاری را دریافت و سپس متواری می‌گردند.
پس از دو طوفان ایرما و هاروی نیز خبرهای بسیاری از مناطق مختلف ایالات متحده پیرامون کلاهبرداری از طوفان زدگان منتشر گردید. در موردی در اوکلاهاما شرکت پریدکس با شکایت ۳۷ صفحه‌ای به اتهام کلاهبرداری از افرادی که خانه‌های آنها در ایلک سیتی توسط طوفان تخریب شده بود، تحت تعقیب قرار گرفت. اتهام این شرکت این است که ۳۰ هزار دلار مبلغ اضافی از افرادی که منازل آنها تخریب شده بود، دریافت کرد.
در لوئیزیانا نیز فردی به نام باتون روگ به اتهام کلاهبرداری از افرادی که منازل آنها آسیب دیده به زندان محکوم شد.
مقامات هیلزبورگ در فلوریدا نیز ۷ نفر را به جرم کلاهبرداری در بازسازی منازل افراد طوفان زده دستگیر کردند. ۷۳ نفر دیگر نیز در سواحل تامپا با اتهامات مشابهی روبرو شده‌اند.
در مجموع به نظر می‌رسد که با وجود وقوع تقریباً هر ساله طوفان در ایالات متحده و دارا بودن کمیته‌ها و برنامه‌های مختلف برای مقابله با طوفان و از همه مهمتر اخصاص بودجه‌های صدها میلیارد دلار، این کشور هنوز هم نتوانسته است اثرات ثانویه طوفان را کنترل نماید و همچنان بسیاری از بازسازی‌های منازل همچنان وابسته به درآمدهای خود افراد طوفان زده و یا وابسته به کمک‌های مردمی است و دولت ایالات متحده عمدتاً مکان‌های موقت برای اسکان که معمولاً کمتر از سه ماه است، فراهم می‌آورد.
مشکل دیگری که مردم مناطق طوفان زده در فقدان نظارت‌های دولتی با آن مواجه هستند، وجود کلاهبرداری هایی است که به طور گسترده برای بازسازی منازل صورت می‌گیرد. پس از طوفان عده‌ای که به "دنبال کنندگان طوفان" معروف هستند بلافاصله در مناطق طوفان زده حضور می‌یابند تا از وضعیت آسیب پذیر افراد آسیب دیده انواع سوء استفاده‌ها را نمایند. موارد بسیار زیادی از کلاهبرداری هایی از این دست مکرراً از بسیاری از مناطق طوفان زده گزارش شده است.
منبع: مشرق
انتهای پیام/