در همین راستا، علی ربیعی بامداد امروز از محل کار خود، تلخندی با مقدمه زیر را در کانال تلگرامی خود منتشر کرد.
"شنیده بودم: "پرسیدند چرا سوییس وزیر دریانوردی دارد اما دریا ندارد، گفتند به همان دلیلی که ایران، وزیر رفاه دارد !!!"
امروز در حالیکه مطالب مربوط به استیضاح را در فضای مجازی مرور می کردم و همزمان حقوق عقب افتاده کارگران فولاد که رنج همیشگی شان قلبم را چنگ می اندازد پیگیری می کردم _ خدا را شکر فردا حقوق آنها پرداخت خواهد شد_ ، دوستی برایم یک پیام ویدیویی فرستاد. تلخندی جالب از هموطنی خوش ذوق که مفهوم واقعی طنز نقادانه در آن نهفته بود. این طنز به موضوع رفاه ایرانیان پرداخته است. هرچند در سالهای پس از انقلاب و به خصوص در دولتهای یازدهم و دوازدهم، ما کارهای زیادی کردیم اما همچنان کارهای زیادی هم در پیش رو داریم.
فقر، انواع نابرابری های منطقه ای و قومی و جنسیتی، حاشیه و متن، نسلی شدن فقر و... از مسائلی است که باید با سیاست های منسجم بر آنها غلبه کنیم.
کاهش فقر علاوه بر تخصیص منابع، سیاستگزاری و برنامه ریزی منسجم می طلبد وگرنه فقر همچنان ریشه دار باقی می ماند. من معتقدم هیچ جامعه ای مسیر رشد و توسعه را بدون داشتن سیاست رفاهی اثربخش و فقرزدا نمی تواند بپیماید.
خدا را سپاسگزارم که ما در وزارت رفاه با همه کمبودها توانسته ایم در طی این چند سال هم مسائل را فهم کرده و هم تمامی سیاستگذاری و برنامه ها را بر اساس این فهم، پایه ریزی کرده و جلو ببریم. مسیری طولانی در پیش است...
از شما هم دعوت می کنم این تلخند را ببینید...
علی ربیعی
ساعت دو بامداد _ دفتر کارم در خیابان آزادی
۱۶ اسفند ۹۶".
انتهای پیام/
با این همه گرونی باید چیکار کنیم