صنعت مبلمان یکی از سه صنعت نخست در میان صنایع کوچک است،عرصه ای که سهم ایران در جهان کمتر از یک درصد برآورد می شود.
با وجود سابقه نسبتا طولانی تولید مبل در کشور ایران، جایگاه و سهم ایران در این حوزه،کمتر از یک درصد برآورد می شود که همچون بسیاری از حوزه های دیگر واردات بی رویه و عدم برنامه ریزی اصولی باعث شده نتوانیم، نقش موثری را در این بخش از خود ایفاء کنیم.
فعالان این عرصه معتقدند؛ در صورت حمایت جدی از این فعالیت، شاهد اشتغالزایی زنجیره وار در بسیاری از بخش های دیگر نیز خواهیم بود، اما غفلت و استمرار کم توجهی ها شرایطی را ایجاد کرده که نه تنها در عرصه خارجی نتوانیم به نحو مطلوبی به جایگاه شایسته ای نائل شویم، بلکه در حوزه داخلی و تامین نیازهای جامعه نیز، شاهد کاستی ها و نارسایی های بسیاری باشیم.
طبق گزارش های منتشر شده؛ در کل کشور قریب به 50 هزار واحد تولید مبل فعالیت می‌کنند که متاسفانه بخش اعظم این تولیدی ها بصورت سنتی و در قالب زیر پله ای و قدیمی فعالیت می‌کنند که در مقایسه با واحدهای تولیدی فعال در کشورهایی همچون چین، ترکیه و...این سبک و سیاق از فعالیت، نتیجه ای جز رخوت، سکون و حتی عقبگرد در پی نخواهد داشت.
با نیم نگاهی به گردش مالی 460 میلیارد دلاری صنعت مبل در جهان، به روشنی به عمق ارزش و گردش مالی این فعالیت پی خواهیم برد.
با در نظر گرفتن سهم کمتر از یک درصدی ایران از بازارهای جهانی فعالیت مذکور، به ضریب فرصت سوزی های موجود در این عرصه اشراف پیدا می‌کنیم و این نقیصه در اقتصادی که به شدت نیازمند حضور در عرصه های جهانی است، مطلوب و شایسته به نظر نمی رسد.
علی اصغر فلاح، یکی از فعالان تولید مبلمان در استان البرز، در گفت‌وگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی ، با اشاره به تجهیزات و ادوات پیشرفته تولید مبل در بسیاری از کشورهای پیشرفته و صاحب نامِ جهان، اظهار کرد:متاسفانه اکثریت قریب به اتفاق دستگاه های مرتبط با تولید مبل در ایران، قدیمی هستند و به نوعی می‌توان فعالیت تولید مبل در ایران را به صنعتی سنتی تشبیه کرد که با وضعیت موجود، مجال و امکان رقابت با تولیدکنندگان بزرگ مبل در جهان امکان پذیر نیست.
وی افزود: یکی از موانع اصلی، عدم امکان رقابت موثر ایران با کشورهای صاحب نام تولید مبل به قیمت تمام شده بالای محصولات باز می‌گردد که در فضای رقابتی و تجاری، این نارسایی را می توان به مثابه آفت و نقیصه ای جدی قلمداد کرد.
این فعال در حوزه تولید مبل تصریج کرد: البته ایران تاکنون موفق به صادرات به کشورهایی همچون ترکمنستان، تاجیکستان،کویت، عراق، افغانستان شده است و آنچنان که اخبار و شواهد موجود نشان می دهد حدود سه سال پیش،کل ارزش صادرات ایران به کشورهای مذکور حدود 12 میلیون دلار بوده است که با عنایت به گردش مالی انبوه این صنعت در جهان، رقم مذکور بسیار ناچیز و حداقلی به نظر می رسد.
فلاح گفت:در سالیان اخیر به دلیل عمیق تر شدن مشکلات اقتصادی و رکود حاکم بر بازار، خرید مبل از اولویت خرید بسیاری از خانوارهای ایرانی خارج شده و بسیاری از متقاضیان به تعویض پارچه رومبلی مبادرت می ورزند، زیرا این اقدام به مراتب هزینه کمتری را برای آنها در پی دارد.
این فعال در حوزه تولید مبل در ادامه گفت: در شرایط فعلی، ارائه تسهیلات ارزان قیمت و در نظر گرفتن تنفس زمانی دو ساله برای باز پرداخت وام، ضرورتی است که تا حدود بسیاری، فعالان این عرصه را از وضعیت موجود، نجات خواهد داد، در غیر این‌صورت با ادامه وضعیت موجود طی ماه ها و سال های آینده، تعداد هر چه بیشتری از تولیدکنندگان مبل به تغییر شغل و تعطیلی واحد تولیدی خود، مبادرت م ورزند.
وی افزود: قریب به 8 درصد از ظرفیت اشتغالزایی کشور معطوف به این فعالیت می شود که این رقم و عدد بسیار قابل توجه به نظر می رسد که البته این میزان از اشتغال با در نظر گرفتن فعالیت مرتبط با درودگری و هم افزایی و همگرایی این عرصه با تولید مبل،ملموس تر خواهد شد.
چندی پیش، حسن احمدیان، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان، در گفت و گویی با رسانه ها، به اعداد و ارقام تاسف آوری از وضعیت صادرات این محصول اشاره کرد.
آنچنان که این مقام مسئول عنوان داشته، در زمینه ضریب صادرات، تولید کنندگان ایرانی به نسبت سال گذشته، با کاهش 95 درصدی مواجه بوده اند که این میزان از عقبگرد در صادرات، آن هم در بازاری که جامعه هدف آن در منطقه حدود 400 میلیون نفر برآورد می شود بسیار نگران کننده به نظر می رسد.
امید آن می رود در سال 97،با اتخاذ تدابیر موثر و حمایت هوشمندانه دستگاه های ذی ربط، شرایط متفاوتی را در بازار مبل کشور و بخصوص صادرات این محصول شاهد باشیم.
انتهای پیام/