وی درباره بسته پیشنهادی دولت افغانستان به طالبان اظهار داشت: نفس پیشنهاد صلح از جانب دولت افغانستان می تواند قابل توجه باشد؛ به این دلیل که در گذشته مواضع تندی میان دولت و گروه طالبان رد و بدل شد و طالبان نیز مسئولیت کشتار تعداد زیادی از مردم در شهر کابل و دیگر ولایت های افغانستان بر عهده گرفتند. بنابراین، نفس اینکه رئیس جمهور افغانستان پیبشنهاد صلح را مجددا تکرار می کند این معنا را می هد که گویا هنور دروازه های صلح بسته نشده است اما پیشنهاداتی که در این بسته صلح ارائه شد، مسائل جالب و جدیدی نبودند و حرف تازه ای در آن نمی بینیم.
نماینده مردم کابل در مجلس افغانستان با اشاره به پیشنهاد اشرف غنی به طالبان مبنی بر فعالیت این گروه در چارچوب یک حزب سیاسی بیان داشت: این پیشنهاد که طالبان در چارچوب یک حزب سیاسی فعالیت کند یک حرف بسیار معمولی است؛ وقتی یک گروه جنگی سلاح های خود را زمین می گذارد، همه جای دنیا این حق را به او می دهند که به عنوان یک حزب سیاسی فعالیت کند، لذا من فکر نمی کنم این پیشنهاد جذابیتی برای طالبان، کشورهای خارجی و حتی تحلیلگران داشته باشد.
«عبدالحفیظ منصور» در پاسخ به این سوال که چرا طالبان نمی خواهند با دولت کابل گفتگو کنند و به مذاکره با دولت آمریکا اصرار دارند اظهار داشت: این مساله یک موضوع شناخته شده برای افغانستان است؛ مجاهدین نیز در سال هایی که جنگ می کردند از گفتگو با دولت وقت کابل امتناع داشتند و می گفتند دولت یک نهاد وابسته است و لذا ما با اتحاد جماهیر شوروی مذاکره می کنیم؛ بنابراین این مساله در تاریخ دیپلماسی افغانستان بی سابقه نیست و قبلا نیز چنین چیزی وجود داشته است؛ دلیل دوم این است که طالبان می خواهند از این طریق به اعتبار و مشروعیت دولت افغانستان صدمه بزنند.
گفتنی است که اخیرا دولت افغانستان که میزبان نشست دوم «پروسه کابل» بود، طرحی را به عنوان بسته پیشنهادی صلح به طالبان ارائه کرد که در آن پیشنهاد گشایش دفتر برای این گروه در کابل، دادن گذرنامه و ویزا و همچنین مجوز فعالیت طالبان به عنوان یک حزب سیاسی را مطرح کرده است.
انتهای پیام/