وی افزود: در بند اول، این هفت سرگروه چه افراد با چه سینماهایی هستند؟ آیا اشخاص خاصی سرگروه خواهند شد؟ تکلیف این جریان باید مشخص شود و نیاز به قاعده و قانون خاص خود دارد.
وی ادامه داد: شاید شخصی 25 سالن سینما دارد و فیلم های اکران شده در آن ها فروش خوبی دارند و حتی می تواند سرگروه خودش باشد. از طرفی سینماهایی وجود دارند که سرگروهند، اما تماشاچی نداشته و باعث متضرر شدن فیلم ها می شوند. پس باید در وهله اول سرگروه به خوبی و صحیح یعنی طبق قانون و قاعده ای خاص مشخص شود و حتما سینماهایی باشند که به فروش خوبی برسند.
جعفری بیان کرد: در مورد بند دوم باید بگویم به عنوان مثال اگر من دفتر پخش داشته باشم و ببینم شرایط این چنین است، به هر نحوی شده پنج دفتر دیگر دست و پا می کنم تا بتوانم فیلم های بیشتری را در اختیار بگیرم. پس کلیت آن مستلزم این است که هر بند به درستی و طبق قانون و قاعده تعریف شود تا امکان دور زدن آن قوانین وجود نداشته باشد.
انتهای پیام/