مجله تخصصی "ساینتیفیک ریپورتز" طی مقاله‌ای، علت جمع شدن این تعداد پنگوئن در ۱۶۰ کیلومتری غرب مجمع‌الجزایر قطبی را آب شدن یخ‌ها دانسته است.
دانشمندان از چنین رقمی شگفت‌زده شده‌اند. پنگوئن‌های کوچکشناخته شده هستند، اما کسی نمی‌دانست که گونه آدلی در میان پنگوئن‌سانان این قدر زیاد باشد.
کارشناسانی از آمریکا، فرانسه و بریتانیا بر اساس تجزیه و تحلیل تصاویر ماهوار‌های ناسا چنین کشفی کرده‌اند. هیثر لینچ از دانشگاه استونی بروک آمریکا گفته است: «ابتدا فکر کردیم اشتباه می‌کنیم؛ اما تصاویر ماهوار‌های مختلف نشان دادند که موضوع واقعی است.»
مجمع الجزایری که این پنگوئن‌ها در آن ماوا دارند، معمولا به خاطر لایه‌های فشرده یخ قابل ورود برای انسان نیست؛ اما در دسامبر ۲۰۱۵، یک تیم تحقیقی با استفاده از موقعیت نادر شکسته شدن یخ‌ها، توانست به شبه‌جزیره دانگر سفر کند.
این تیم علمی، با کمک پهپاد، عکس و شمارش لانه‌ها و تخم‌های پنگوئن‌های آدلی، توانست ۷۵۱ هزار و ۵۲۷ جفت پنگوئن تخم‌گذار را رویت و شناسایی کند. مقداری که به مراتب بیشتر از شبه‌جزایر دیگر در بخش شمالی قطب جنوب بود.
تام هارت، از دانشگاه آکسفورد مشاهده و شمارش این همه پنگوئن را تجربه‌ای منحصر به فرد توصیف کرده است.
پنگوئن‌های آدلی (دم دراز) در سطح وسیعی در قطب جنوب پراکنده شده‌اند. نتیجه پژوهش‌های قبلی در برخی زیستگاه‌های این پنگوئن‌ها، کاهش تعداد آن‌ها را نشان می‌داد. تام هارت می‌گوید کشف تازه در تضاد با این نتیجه‌گیری‌هاست.
پنگوئن‌ها به راسته گُوِه‌سانان (Sphenisciformes) تعلق دارند و گونه‌های مختلف آن‌ها از جمله پنگوئن امپراتور، پنگوئن منقاردار، پنگوئن کاکل‌دار، پنگوئن باله سفید، پنگوئن چشم‌زرد، پنگوئن راست کاکل، پنگوئن سلطنتی، پنگوئن ریش خطی و پنگوئن بدون بال هستند.
منبع: جام جم
انتهای پیام/