در این نشست «اشرف غنی»، رئیس جمهور افغانستان بسته پیشنهادی دولت این کشور به طالبان را ارایه کرد تا این گروه به روند صلح بپیوندد.
حکومت وحدت ملی افغانستان در این پیشنهاد گفته است که حکومت به دنبال یک صلح واقعی و پایدار با طالبانِ آشتی پذیر است.
در این پیشنهاد آمده است که حکومت به تساوی مشترک تمامی افغان‌ها و حق زندگی صلح‌آمیز و با وقار، به شمول طالبانی که از خشونت دست بردارند بارودمند است.
در بسته پیشنهادی دولت افغانستان برای صلح با طالبان آمده است که دولت این کشور این پیشنهاد را بدون پیش شرط، به منظور دستیابی به موافقتنامه صلح که شامل موارد ذیل باشد، ارائه می‌کند:
۱- تأمین حقوق و مکلفیت‌های تمامی اتباع (به‌ویژه زنان) مطابق قانون اساسی
۲- پذیرفتن قانون اساسی ویا تعدیل آن مطابق احکام قانون اساسی
۳- پیشبرد فعالیت‌های نیروهای دفاعی و امنیتی و خدمات ملکی در مطابقت با قانون
۴- اجازه ندادن برای هیچ گروه مسلحی که با شبکه‌های تروریستی فراملی، سازمان‌های تبهکار فراملی و نهادهای دولتی و یا غیر دولتی که به دنبال نفوذ در افغانستان هستند
همچنین، حکومت گام‌های ذیل را برای آشتی و مصالحه پیشنهاد کرده است:
۱- یک روند سیاسی: آتش‌بس، شناخت به عنوان حزب سیاسی، ترتیبات اعتماد سازی انتقالی و انتخابات فراگیر، معتبر، آزاد و عادلانه
۲- یک چارچوب قانونی: بازنگری قانون اساسی، عدالت و حل شکایات، تطبیق قوانین و فرامین، رهایی زندانیان و حذف نام آنان از لیست تحریم‌ها
۳- سازماندهی مجدد نهاد های دولت: حاکمیت قانون و اصلاحات، توسعه و انکشاف متوازن، استقرار مجدد مهاجرین و بی‌جا شدگان داخلی
۴- امنیت: تأمین امنیت برای تمامی اتباع و همچنان کسانی که خواهان آشتی بوده و مجدداً به دولت مدغم می گردند
۵- توسعه و انکشاف اقتصادی/اجتماعی: رشد فراگیر و پایدار، دسترسی مساویانه به زمین و دارایی های عامه، مبارزه با فساد، برنامه های ملی اشتغال‌زایی، ادغام مجدد مهاجرین و جنگجویان سابق
۶- حمایت و مشارکت جامعه بین‌المللی: حمایت مالی دیپلوماتیک، حذف تحریم ها و وضعیت جنگجویان خارجی
۷- روش‌های تطبیقی، تعیین اهداف عاجل، کوتاه مدت و میان مدت و نظارت و تأیید میکانیز‌م‌ها و ترتیبات
در متن پیشنهاد آمده است که از طالبان توقوع می رود تا نظریات خویش را در مورد روند صلح، که هدف آن کشانیدن آنها به مثابه یک سازمان به گفتگو های صلح است ارائه کنند.
بر اساس این متن، دولت افغانستان در مورد اینکه کی به صلح رو می‌آورد، پیش داوری نمی‌کند، چون این روند خود منتج به شناسایی کسانی که صلح را رد می‌کند و آشتی‌پذیر نیستند، می‌شود.
حکومت وحدت ملی به گشایش دفتر طالبان، صدور پاسپورت و آزادی سفر به آنها، کمک در از میان برداشتن تحریم‌ها، دسترسی آنها به رسانه‌ها و انتقال خانواده‌های آنها موافقت خواهد کرد.
شورای عالی صلح که توسط یک تیم مسلکی حکومت حمایت می‌شود، تیمی را برای مذاکرات معرفی خواهد کرد؛ تیمی که زنان و اعضای جامعۀ مدنی نیز در آن عضویت خواهند داشت.
محل برگزاری ترجیحاٌ کابل بوده اما گزینه‌های دیگر می‌توانند منجمله کشور های اسلامی غیر دخیل در این جنگ، یکی از دفاتر ملل متحد و یا کشور ثالث باشد.
پیشنهادات برای حمایت بین‌المللی
در متن این بسته پیشنهادی آمده است که افغانستان از سال ۲۰۰۱ بدینسو مورد حمایت سخاوتمندانه بین المللی قرار گرفته است که ما از آن قدردانی می‌کنیم. از آن جایی که تعهدات موجوده از طریق میکانیزم‌های به خوبی تعریف‌شده تنظیم می‌شود، حمایت بین‌المللی در مورد صلح و ثبات را در ساحات ذیل پیشنهاد می‌کنیم:
۱- حمایت هماهنگ‌شده بین المللی دیپلماتیک برای پیشنهاد صلح به طالبان
۲- یک ابتکار منطقه ای که تلاش های گوناگون کشورها یا سازمان های منطقوی را با پروسۀ کابل هماهنگ کرده و از پیشنهاد صلح با طالبان حمایت کند
۳- گفتگوهای جدی به رهبری جهان اسلام جهت مقابله با استفاده از برداشت و تفسیر از متون دینی برای توجیه نمودن جنگ های تعریف ناشده
۴- تلاش های هماهنگ شده و همگانی برای قناعت دادن پاکستان در رابطه با فوائد و مزایای یک افغانستان با ثبات برای راه اندازی گفتگوهای همه جانبه دولت با دولت و حمایت از پیشنهاد صلح با طالبان
۵- پشتیبانی از تطبیق موافقتنامۀ صلح، به ویژه ادغام مجدد مهاجرین و جنگجویان سابقه
۶- حمایت از هرگونه ابتکاری در راستای تأمین صلح در افغانستان از طریق پشتیبانی از ترانزیت، تجارت وسرمایه گذاری، اصلاحات و استراتیژی مبارزه علیه فساد اداری دولت و حمایت از انتخابات پارلمانی ۱۳۹۷ و ریاست جمهوری ۱۳۹۸.
در این بسته پیشنهادی آمده است: ما باور کامل داریم که یک پاکستان با ثبات که از طریق افغانستان با آسیای میانه متصل است، به سود منافع ملی ما می باشد. ما پیشنهاد راه اندازی گفتگوهای همه جانبه با پاکستان، به شمول بازگشت مهاجرین افغان از آن کشور در یک چهارچوب زمانی ۱۸ تا ۲۴ ماه را یک بار دیگر ارائه می کنیم. پیشرفت کار پروژۀ «تاپی» مثال و الگوی خوبی از یک تحول و انکشاف مثبت در منطقه است، الگویی که نشان می دهد مناطق مختلف چگونه عناصر کلیدی توسعه و پیشرفت را تشکیل می دهند. ما آماده هستیم تا مذاکرات دولت با دولت را با پاکستان بر مبنای برنامۀ کاری افغانستان ـ پاکستان برای همبستگی (APAPS) یا بر اساس یک سند مشابه تنظیم و سازماندهی کنیم.
انتهای پیام/