نگارنده این گزارش در ادامه نوشت: اغلب دولت‌های غربی بر روی پیشگیری از افراطگرایی از طریق کنترل رسانه‌های اجتماعی تمرکز کرده‌اند. اما بکارگیری سیاست‌ها و ابزار خاص برای تشخیص و مسدود کردن مفاهیم مجازی به یک مبارزه علیه آزادی ما تبدیل شده است.
«امبر راد» وزیر کشور انگلیس، چند روز پیش از توسعه ابزار جدیدی برای مبارزه با افراطگرایی در فضای مجازی خبر داد. این ابزار را -که الگوریتم نامشخصی برای تشخیص و مسدود کردن مفاهیم افراطی در فضای مجازی است- شرکت «ASI Data Science» ارائه داده است. وزیر کشور انگلیس درباره این ابزار گفت: «ما می‌دانیم فناوری خودکاری مانند این به شدت از اقدامات تروریستی جلوگیری می‌کند». او همچنین گفت احتمالاً قانون شرکت‌های خصوصی را وادار می‌کند از این نوع فناوری استفاده کنند. با اینکه برخی از غول‌های رسانه‌ای مانند شبکه اجتماعی فیسبوک ادعا می‌کنند فناوری مشابهی را توسعه داده‌اند؛ این موضوع که چنین فناوری برای مبارزه با افراطگرایی استفاده خواهد شد سوالات نگران‌کننده‌ای را مطرح کرده است.
به گفته نویسنده این گزارش: اگر قانون استفاده از این فناوری را اجباری کند، کسانی که آزادیشان برایشان مهم است نگران می‌شوند. سوالی که مطرح می‌شود این است که چه استانداردی برای استفاده از این الگوریتم به کار گرفته می‌شود، چه کسی این استاندارد را مشخص می‌کند و آیا سیاست‌گذاران باید در اتخاذ استاندارد این الگوریتم دخیل باشند؟!
با تمام اینها، چنین ابزاری هنوز هم اشکالاتی دارد. برای مثال باید دید این هوش مصنوعی می‌تواند تفاوت مطلبی را که یک گروه افراطی در فضای مجازی قرار داده با مطلبی که به این گروه مرتبط است و منتشر شده تشخیص دهد. در ضمن تعریف کلمه افراطگرایی برای همه یکسان نیست. بر اساس فرهنگ لغت «آکسفورد» کلمه افراطگرایی اینگونه معنا شده است: «داشتن عقاید افراطی مذهبی و سیاسی؛ تعصب». این تعریف فقط فردیت این کلمه را برجسته می‌کند. امروزه افراطگرایی به سادگی عقیده‌ای تعریف می‌شود که مرسوم نیست. البته برخی عادت دارند مخالفان سیاسی را که عقاید اصلی سیاسی دارند، افراطی بخوانند.
پایگاه آمریکایی واشنگتن‌اگزمینر در ادامه نوشت: «غرب در حال وارد کردن این کلمه به کتاب‌های قانون است و آزادی فکر و بیان همه صرف نظر از گرایش سیاسی آنها در خطر است. اگر بخواهیم سیاست‌ها را بر اساس افراطگرایی و نه هیچ چیز دیگر دنبال کنیم عقاید کاتولیک و محافظه‌کاران سنتی خودمان در دامی مشابه دام پهن شده برای گروه تروریستی داعش می‌افتند.»
در ادامه این مطلب تاکید شده است: استفاده دولت از یک فناوری که ذهن فعالان مجازی را می‌خواند و انگیزه‌های آنها را تشخیص می‌دهد خطرناک است. وظیفه دولت این است که با تروریسم و خطرات جدی و خشونت‌آمیز مبارزه کند، نه اینکه یک خط فکری را به عنوان افراطگرایی تعریف کند.
نگارنده این گزارش در پایان می‌نویسد: هر کسی که از آزادی کنونی خود لذت می‌برد باید تصمیم دولت‌های ناقص غربی برای استفاده از ابزار عصر دیجیتال به منظور پاک کردن عقاید عمومی از دیدگاه‌های نامطلوب را رد کند. ما باید در مقابل این تصمیمات بایستیم نه به این دلیل که از تروریسم یا افراطی‌گری حمایت می‌کنیم بلکه برای زنده نگه داشتن آزادی‌هایی که برای به دست آوردنشان جنگیدیم.
انتهای پیام/