وی افزود: از طرف دیگر بخشی از اصلاح طلبان که عضو این شورا نیستند معتقدند که شورای هماهنگی اصلاحات فراگیر نیست تا بتواند همه احزاب اصلاح طلب را تحت سیطره خود قرار دهد.
وی افزود: برخی افراد تاثیر گذار در سطح ملی عصو هیچ تشکلی نیستند اما در جریان انتخابات موثرند اما نمی شود آنها را نادیده گرفت.
صوفی تصریح کرد: برخی چهره ها و احزاب اصلاح طلب، شورای هماهنگی اصلاحات را برای رسیدن به اجماع و تحقق اهداف جریان اصلاحات کافی نمی‌دانستند و این چالشی بود که در جریان انتخابات مجلس پدید آمد و در نهایت به ایجاد شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان انجامید.
دبیر کل حزب پیش‌روی اصلاحات ادامه داد: شورای راهبردی و شورای هماهنگی اصلاحات با یکدیگر ادغام شدند و عارف شخصا چند نفری را به لیست اضافه کرد و شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان به صورت رسمی کار خود را آغاز کرد. در جریان انتخابات شوراها و مجلس در سال جاری نیز این شورا دستخوش تغییراتی قرار گرفت، اما کماکان با همین نام به فعالیت خود ادامه داد.
وی بیان کرد: در انتخابات مجلس با توجه به شرایطی که اصلاح طلبان در آن قرار داشتند، عملکرد این شورا مطلوب بود و توانست موفقیت بالایی را به ویژه در تهران کسب کند اما در جریان انتخابات شوراها اگرچه نتیجه انتخابات به نفع اصلاح طلبان رقم خورد اما در داخل این جریان چالش‌هایی پدید آمد که هنوز نیز این نارضایتی‌ها به قوت خود باقی است.
وی ادامه داد: به دنبال این چالش در شورای هماهنگی اصلاحات تصمیم گرفته شد که شورای عالی به فعالیت خود خاتمه دهد و شورای هماهنگی اصلاحات و یا پارلمان اصلاحات به عنوان کانونی برای اجماع اصلاح طلبان به فعالیت بپردازد.
صوفی تاکید کرد: لذا این مبحث تازگی ندارد و از ابتدای تشکیل شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان وجود داشته و کماکان نیز ادامه دارد لذا قضاوت درباره این شورا کار آسانی نیست چراکه یکپارچگی و یکدستگی اصلاح طلبان در جریان انتخابات مجلس مخدوش شده است. استراتژی اصلی اصلاح طلبان اجماع سازی و ارائه لیست واحد بود و این مسئله‌ای است که بر اثر تجربه تلخ انتخابات ۸۴ پدید آمد و جریان اصلاحات با تکثر کاندیداها مواجه بودند، در انتخابات شورای دوم نیز لیست اصلاح طلبان با این مشکل روبه رو شده بود.
وی ادامه داد: این امر عامل شکست اصلاح‌طلبان بود و گلایه هایی به وجود آمد، بنابراین در پاسخ به آن اصلاح طلبان استراتژی ارائه لیست واحد را در هر شرایطی مد نظر قرار دادند و در انتخابات سال ۹۲ وقتی تنها ۲ کاندیدا باقیمانده بود، اصلاح طلبان از عارف خواستند تابه نفع روحانی کنار برود تاکه بتوانند کاندیدای واحدی را برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام کنند.
دبیر کل حزب پیش‌روی اصلاحات اذعان کرد: این استراتژی باعث موفقیت اصلاح طلبان شد و در سال ۹۴ نیز اصلاح طلبان در تهران لیست واحدی ارائه دادند اما در جریان انتخابات شورا اختلافاتی بروز پیدا کرد و برخی لیست های دیگری نیز ارائه دادند اما لیستی که مورد تایید شورای عالی سیاستگذاری بود موفق شد.
صوفی گفت: در این استراتژی شورای عالی سیاست گذاری همچنان پابرجاست و باید پابرجا بماند و هر تشکل دیگری برای اجماع اصلاح‌طلبان پدید بیاید باید ساز و کار مناسبی را متفاوت با شرایط پیش رو معین کند و طبیعتاً اکنون شرایط اصلاحات با گذشته متفاوت است و موج نارضایتی هایی که به وجود آمده می‌تواند ناشی از عملکرد مجلس، شورا و یا حتی دولت باشد لذا اصلاح طلبان باید ساز و کار مناسبی مشخص کنند تا اعتماد مردم به آنها از بین نرود، طبیعتاً اگر جریان اصلاحات در میان خود به اجماع نرسند، مردم نیز به آنها اعتماد نخواهند کرد.
وی یادآور شد: به نظر می رسد شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان دیگر نمی‌تواند با لباس فعلی اش به فعالیت ادامه دهد و لازم است تا در ساختار آن تجدید نظری صورت بگیرد و باید منتظر ماند و دید که نظر نهایی شورای هماهنگی اصلاحات و سران این جریان چیست، اما اگر اصلاح طلبان بخواهند در ادامه فعالیت شورای عالی سیاستگذاری اختلاف به وجود بیاورند و نتوانند به وحدت برسند، آینده اصلاح طلبان در هاله ای از ابهام فرو خواهد رفت.
انتهای پیام/