به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مالک شریعتی طی یادداشتی در روزنامه قدس نوشت: باتوجه به شاخصهای پنج گانه انقلابیگری از نگاه رهبرانقلاب، می توان ابعاد مختلف گفتمان انقلابیگری را در حوزه اقتصادی و معیشتی جامعه جداگانه برشمرد و در آن تدقیق کرد؛ اما باید توجه کرد که این خرده گفتمانها، اولا متاثر از مقتضیات زمانی بوده و ثانیا آنها را تنها در غیریت با گفتمان رقیب و حریف می توان به طور دقیق شناخت.
خرده گفتمان‌های اقتصادی، و معیشتی انقلاب اسلامی را می توان در موارد ذیل خلاصه کرد:
1️ خدمت‌رسانی، محرومیت زدایی و ریشه کنی فقر
2 کارآمدی اقتصاد مقاومتی با رونق تولید ملی و اشتغال
3 عدالت، مبارزه با اشرافیت، فساد و تبعیض
در ذیل هر یک از این خرده گفتمان های اقتصادی، شعارها ، ارزشها و همچنین پاسخی بر مطالبات بر حق مردمی، تعریف خواهد شد؛ همچنانکه در مقابل هر یک از این خرده گفتمانها، خرده گفتمان یا وضعیتی برآمده از عملکرد گفتمان رقیب نیز قابل شناسایی است:
1 در خرده گفتمان خدمت‌رسانی و محرومیت زدایی، جریان مقابل انقلاب اسلامی را می توان تحت عنوان به خود رسانی و محروم زدایی تعریف کرد. جبهه انقلاب به حمایت از تولید ثروت توام با توزیع عادلانه ثروت و توزیع عادلانه امکانات پیشرفت می اندیشد و جریان غربگرا مسیر ثروت اندوزی و دادن سرریز ثروت اغنیا به فقرا برای ممانعت از شورش آنها را می پیماید.
2 در خرده گفتمان «اقتصادمقاومتی، رونق تولید ملی و اشتغال» جریان مقابل انقلاب اسلامی، جریانی است که اساسا به اقتصاد مقاومتی و درونزا هیچ اعتقادی ندارد و حل معضلات داخلی را در خارج از مرزهای ایران اسلامی جستجو می کند و کار به جایی رسید که حتی واردات مدیر صنعتی از خارج را تجویز نمودند. نقطه غفلت اصلی آن است که اساسا هیچ کشوری خصوصا دشمنان قسم خورده ایران اسلامی هیچگاه قدم از قدم برای اقتصاد ما بر نخواهند داشت مگر آنکه اولا نفع بسیار زیادی برای خود آن کشور داشته باشد و ثانیا دخالت آنها به نحوی صورت گیرد که برای مدتها و چه بسا همیشه، ایران را در آن زمینه اقتصادی به طور کامل وابسته نماید.
3 در مقابل خرده گفتمان انقلاب اسلامی در زمینه برقراری عدالت و مبارزه با اشرافیت، فساد و تبعیض در کشور، جریانی وجود دارد که اساسا درک درستی از مفهوم عدالت ندارد چه برسد به اینکه بخواهد آن را در جامعه پیاده کند. امتزاج نگاه و مدل اقتصادی این جریان با مفهوم توسعه غربی که در آن سرمایه و پول است که به فرد و حکومت مشروعیت می بخشد، آنها را نسبت به مفهوم الهی عدالت، بیگانه ساخته است. نسبت طبقات جامعه در نظر ایشان آنچنان است که از سرریز ثروت زراندوزان و مرفهین باید به طبقه آسیب پذیر بخشید تا آنجا که طغیان نکند و لذا تبعیض نه تنها مذموم نیست که امری طبیعی خواهد بود.
منبع:روزنامه قدس
انتهای پیام/