مشکل لس آنجلس از زمان روی کار آمدن اریک گارستی شهردار در 2013 و تسلط لیبرال دموکرات ها بر هیئت نظارت بر ناحیه وخیم تر شد. کسانی که از رونق اقتصادی عقب مانده اند نمی توانند با جوانان حرفه ای که توانسته اند از پس افزایش بسیار زیاد اجاره مسکن برآیند، رقابت کنند.
مقامات و گروه های بشردوستانه در مقایسه به گذشته بیشترین تعداد بی خانمان ها را اسکان داده اند؛ یعنی بیست و شش هزار نفر بین سالهای 2014 تا 2017.
لس آنجلس با مشکل بسیار زیاد کمبود پناهگاه برای بی خانمانها مواجه است و برنامه های حمایتی از بی خانمان ها در لس آنجلس در مقایسه با موج شدید افزایش تعداد بی خانمان ها بسیار محدود و کندتر است. مسئولان این شهر در 2006 برنامه ای صد میلیون دلاری برای ساخت پنج پناهگاه منطقه ای برای بی خانمان ها را تصویب کرد، اما سال بعد در مواجهه با اعتراضات این برنامه را کنار گذاشتند.
در سالهای اخیر لس آنجلس بر اسکان دائم -بدون هیچ پیش شرطی- افراد بی خانمان متمرکز شده است؛ اما تایید صلاحیت افراد برای اسکان ماهه‌ا طول می کشد و لس آنجلس با کمبود شدید آپارتمان برای افراد فقیر مواجه است. مقامات گفته اند پانصد بی خانمان کوپن اسکان دریافته کرده اند اما جایی برای اسکان آنها وجود ندارد.
انتهای پیام/