به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، نظریات بسیاری ازدانشمندان که باعث هرج و مرج در تاریخ تحقیقات شده است پذیرفته نشدند. در این مطلب با تعدادی از آن ها و تحقیقات عجیب شان آشنا شویم.
تروفیم لیسنکو
تروفیم بذر شناس و مسئول زیست شناسی شوروی است که نظریه ها و تحقیقات عجیبی در زمینه علم کشاورزی و غذاها انجام داده است. او از پیشگامان تکنیک ورنالیزاسیون است که می گوید قرار دادن گیاهان در موقعیت های سخت مثل سرما نه تنها باعث می شود در شرایط سرد زمستانی زنده بمانند بلکه این ویژگی به نسل های بعد گیاهان نیز منتقل می شود. دانشمندان بعدها آن را معادل این نظریه دانستند: که با بریدن دم سگ ها توله های بدون دم به دنیا خواهند آورد. نظریه تروفیم بعدها توسط دانشمندان رد شد.
ویلیام باکلند
باکلند در سال ۱۷۸۴ در دوونشایر انگلیس به دنیا آمده و در دانشگاه آکسفورد در رشته زمین شناسی تحصیل کرده است. او با روش های بسیار عجیبی تعهدش به علم زندگی را ابراز می کرد و با خوردن تمام حیوانات روی زمین از خرمگس گرفته تا موش کور و حلزون و جوجه تیغی از آن ها نمونه برداری می کرد. این دانشمند دیوانه به روش های عجیبی علم می آموخت و در سخنرانی هایش مجسمه جمجمه کفتار را سمت صورت دانش آموزان خود تکان می داد. باکلند حتی قلب پادشاه فرانسه لوئی چهاردهم و دیوار کلیسای ایتالیایی را چشیده تا دریابد قطرات روی دیوار قطره خون نیست بلکه ادرار موش هاست. از تمام این ها بدتر این که ویلیام باکلند به پسرش نمونه برداری جانورشناسی را آموخت تا راه پدرش را دنبال کند.
ورنر تئودور فورسمن
دانشمند پزشکی آلمان متولد برلین تنها پزشکی است که روی قلب خودش آزمایشاتی را انجام داده است. او در یک عمل کاتتریزاسیون یک کاتتر ۶ سانتیمتری از طریق رگ ها وارد بدن خود کرد و برای عکسبرداری به طبقه پایین بیمارستان رفت. آزمایشات ورنر با جنگ جهانی دوم متوقف شد و به عنوان نجات یافته آزمایش های روی خودش و جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۵۶ جایزه نوبل دریافت کرد.
ولادیمیر دمیخوف
ولادیمیر دمیخوف در سال ۱۹۲۶ در روسیه به دنیا آمد. او علاوه بر عمل پیوند قلب وریه در عمل پیوند سر سگ ها نیز مشهور بود و با پیوند دادن سر یک سگ به سگ دیگر از آن ها حیواناتی دو سر با عمری کوتاه می ساخت. با وجود این که کمیته بررسی وزارت بهداشت شوروی این عمل را غیراخلاقی می دانست ولادیمیر ۲۰ مرتبه آن را روی حیوانات تکرار کرده است که تمام آن ها بعد از مدت بسیار کوتاهی می مردند.
خوزه دلگادو
خوزه دلگادو دانشمند اسپانیایی فارغ التحصیل دانشگاه مادرید در آزمایشات خود از طریق امواج رادیویی مغز را کنترل می کرد. او با کار گذاشتن دستگاه در مغز گاوها آن ها را کنترل می کرد و امیدوار بود که بتواند با پیشرفت آزمایشاتش بتواند آن را روی انسان ها نیز اجرا کند.
استابینس اف فیرس
استابینس یکی از معدود دانشمندانی است که برای اثبات نظریات خود از جان خودش نیز گذشت و آزمایشات زیادی را روی خودش انجام داد. استابینس برای این که ثابت کند بیماری تب زرد مسری نیست خراشی روی بازوی خود ایجاد کرد و استفراغ بیمار را روی زخم خود ریخت. استفاغ بیماران را در چشم هایش ریخت و آن را جوشاند و به عنوان قرص مصرف کرد. سرانجام موفق شد این باور اشتباه مردم که بیماری تب زرد مسری است را از بین ببرد.
منبع : بدونیم
انتهای پیام/