«یانگهی لی» گزارشگر ویژه سازمان ملل، که اجازه ورود به میانمار را نداشت در مصاحبه با الجزیره در اردوگاه پناهجویان «بالوخالی» در بازار کوکس بنگلادش گفت فصل باران‌های موسمی این کشور در راه است و اردوگاه‌هایی که جمعیت بسیار زیادی دارند با رانش زمین مواجه خواهند شد و این حادثه تلفات بسیار زیادی خواهد داشت.
لی همچنین درباره امکان شیوع بیماری‌ها بر اثر بارش سنگین باران و ناتوانی در کنترل آن هشدار داد. نماینده سازمان ملل قرار بود در ماه ژانویه برای ارزیابی شرایط حقوق بشری در میانمار و ایالت راخین به این کشور سفر کند. از اوت گذشته تاکنون عملیات نظامی نیروهای ارتش میانمار علیه مسلمانان روهینگیایی بیش از 650 هزار نفر را آواره کرد.
آواره‌هایی که از میانمار به بنگلادش فرار کرده‌اند از آتش‌سوزی، کشتار و تجاوز هدفمند ارتش علیه مسلمانان روهینگیا خبر می‌دهند. سازمان ملل نیز پیشتر شرایط اسفناک این کشور را «نمونه بارز پاکسازی اخلاقی» توصیف کرده است. لی در سال 2014 وظیفه نظارت بر شرایط حقوق بشری میانمار را بر عهده گرفت و از او خواسته شده دو بار در سال از میانمار بازدید کند و آن را به شورای حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل گزارش دهد. لی ماه گذشته اجازه انجام بازرسی را نگرفت.
او در مصاحبه با الجزیره از جامعه بین المللی درخواست کرد جمعیت اردوگاه‌های بنگلادش را توزیع کند. او در این خصوص گفت: «تجمع مردم تا این حد انسانی نیست».
بنگلادش و میانمار در توافقی که نوامبر گذشته امضا شد توافق کردند شرایط بازگشت پناهجویان به کشورشان را در دو سال آینده تسهیل کنند. هر هفته 1550 پناهجو به کشورشان باز خواهند گشت که در یک سال به 156 هزار نفر خواهد رسید. اما لی در این خصوص گفت شرایط میانمار برای بازگشت پناهجویان مناسب نیست.
لی در مصاحبه با الجزیره گفت: «سوال اول این است که آنها به کجا برمی‌گردند؟ آنها منطقه زندگیشان، محصولاتشان و زمین هایشان را از دست داده‌اند. گزارش‌ها نشان می‌دهد برنج های آنها به کشورهای دیگر فروخته شده‌اند و آواره‌ها خانه هایشان را از دست داده‌اند. فرآیند ساخت دوباره اینها کار بزرگی است و مردم نباید مجبور به زندگی در یک اردوگاه دیگر شوند». به گفته لی، بازگشت پناهجویان باید داوطلبانه و با رضایت کامل باشد و آنها باید بدانند دقیقا چگونه و به کجا بازمی‌گردند.
با اینکه سابقه سکونت مسلمانان روهینگیایی در ایالت راخین در میانمار به چند قرن می‌رسد، هنوز هم حق شهروندی آنها به رسمیت شناخته نشده و دولت آنها را مهاجر به حساب می‌آورد. به همین دلیل این مسلمانان با شرایط بسیار دشواری زندگی می‌کنند و مجبور به تحمل محدودیت‌های زیادی هستند.
انتهای پیام/