به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روزنامه ملی گازته ارگان انتشاراتی حزب سعادت، رئیس شعبه حزب سعادت در استان دیاربکر گفت: تا زمانی که حضور آمریکا و اسرائیل و قدرت‌های غربی در منطقه ادامه داشته باشد امنیت، صلح و ثبات منطقه را بر قرار نخواهد شد.
فصیح بوزان گفت: ورود ترکیه به عفرین، ورود به باتلاق سوریه است و ممکن است که دامنه جنگ گسترش و خونریزی‌ها افزایش یابد که آمریکا نیز خواهان افزایش دامنه تخریب و کشتار در کشور‌های اسلامی و منطقه است.
وی گفت: اگر قرار است که در منطقه صلح وثبات و امنیت برقرار شود، باید آنکارا، بغداد، دمشق و تهران متحد شوند، پایگاه‌های آمریکا در منطقه برچیده و نظامیان آمریکا از کشور‌های منطقه اخراج شوند. آیا ورود ترکیه به عفرین باعث حل مشکل خواهد شد؟ فردا می‌خواهیم به کجا وارد شویم. باید مسائل پشت پرده را در نظر گرفت. در بازی بزرگ تنها با یک مهره باقی خواهیم ماند.
سیاست اشغالگری آمریکا در کشور‌های مختلف جهان ادامه دارد
آمریکا به عنوان قدرت امپریالیستی در بین از ۱۵۰ کشور حدود ۱۰۰۰ پایگاه نظامی و ۳۵۰ هزار نیروی نظامی مستقر کرده است. آمریکا در چارچوب طرح خاورمیانه بزرگ تعداد پایگاه‌های خود را در کشور‌های منطقه افزایش داده است. آمریکا به دو طریق کشورهارا اشغال می‌کند:
۱- رژیم‌های کشور‌هایی که در خدمت منافع آمریکا هستند، در ظاهر تحت حمایت و کمک‌های نظامی واقتصادی آمریکا قرار گرفته و به حوزه نفوذ و سلطه واشنگتن تبدیل می‌شوند.
۲- آمریکا سازمان‌های تروریستی را سازماندهی و برای ایجاد بی ثباتی و بحران آن‌ها را وارد کشور‌های هدف کرده و سپس به بهانه مبارزه با تروریسم کشور‌ها را اشغال می‌کند.
چنانکه زیر سایه جنگ عراق، بهارعربی، عراق و سوریه را اشغال و نیروی نظامی خود را در منطقه افزایش داد. آمریکا در کشور‌های ترکیه، عربستان سعودی، اردن، قطر، بحرین، امارات متحده عربی، عراق و سوریه و جمعا در ۱۱ کشور منطقه ۶۳ پایگاه نظامی مستقر کرده است.
آمریکا، صهیونیسم و سایر دول امپریالیستی غربی برای استعمار کشور‌های منطقه به جنک قومی و نژادی، مذهبی دامن می‌زنند. هدف اصلی روسیه نیز، بهره برداری از پایگاه‌های نظامی خود در سوریه برای حفظ راه تنفس خود در مدیترانه شرقی است.
رئیس شعبه حزب سعادت در استان دیاربکر مدعی شد: هدف آمریکا در سوریه حمایت از کرد‌های سوریه نیست بلکه می‌خواهد کرد‌ها را علیه ایران بکار گیرد و پایگاه‌های نظامی جایگزین پایگاه انجیرلیک را در خاک سوریه علیه ایران بوجود آورد.
ما با معادله پیچیده‌ای روبرو هستیم. چنانکه روسیه و ایران از رژیم سوریه حمایت می‌کنند. آمریکا قبلا مخالف رژیم سوریه بود، اما اکنون مخالف آن نیست. ترکیه مخالف رژیم سوریه است. روسیه و ایران مخالف آمریکا هستند. روسیه و آمریکا از حزب اتحاد دموکراتیک و یگان مدافعین خلق PYD/YPG حمایت می‌کنند.
ترکیه مخالف PYD/YPG است. آمریکا مخالف روسیه و ایران است. ترکیه با ایران و روسیه مذاکره می‌کند. ترکیه متحد آمریکا است. آمریکا از نیرو‌های دموکراتیک سوری متشکل از کرد‌ها و عرب‌ها حمایت می‌کند. ترکیه از ارتش آزاد سوریه حمایت می‌کند. ترکیه، آمریکا، روسیه، ایران، رژیم سوریه، PYD/YPG همگی مخالف داعش هستند. همه این معادلات به مسلمانان ضرر و آسیب وارد می‌کند.
ورود ترکیه به عفرین راحل حل مناسبی است؟
فصیح بوزان ضمن اشاره به این نکته که همه بحران‌ها در جغرافیای اسلام به نفع اسرائیل، آمریکا و اتحاد صلیبی است. شرکت‌های نقتی و تولید کنندگان سلاح از این بحران‌ها سود می‌برند. افزود: عفرین تحت کنترل سوریه است، نه آمریکا. آمریکا به PYD/YPG در یک منطقه دیگر ۴۸۰۰ تریلی حامل سلاح ارسال کرده است. از قرار معلوم روسیه به ارتش ترکیه اجازه داده است که تا عمق ۱۲ مایلی عفرین پیش رود و تا حدودی نگرانی امنیتی ترکیه برطرف شود.
ورود ترکیه به عفرین راه حل اساسی نیست. اگر مردم عادی کشته شوند، آمریکا به هدف خود نزدیکتر خواهد شد. در نتیجه جنگ محدود به مبارزه با تروریسم نخواهد شد. آتش بین ترک و کرد شعله ور و اقتصاد ضعیف ترکیه نیز متزلزل خواهد شد. ورود ترکیه به خاک سوریه آسان است، اما خروج از آن بسیار دشوار و هزینه سنگین خواهد داشت. ملت‌های ترک و کرد، فارس و عرب بدانند که ادامه حضورآمریکا و اسرائیل و قدرت‌های غربی در منطقه؛ امنیت، صلح و ثبات منطقه را نابود می‌کند.
رئیس شعبه حزب سعادت در استان دیاربکر افزود: برای تامین و حفظ صلح و ثبات دائم در منطقه باید همه کشور‌های منطقه متحد شوند:همه پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه برچیده و نظامیان آمریکا از کشور‌های اسلامی و منطقه اخراج شوند. ملت‌های ترک، فارس، کرد و عرب بدون تبعیض قومی و نژادی و مذهبی و دینی بر پایه مشارکت همه جانبه و عدالت متحد شوند. کشور‌های منطقه بدون دخالت قدرت‌های بیگانه برای رفع اختلاف مذاکره و اقدام کنند. به جای تلاش روز افزون درگیری نظامی در مناطق نظامی، تلاش روزافزون برای حل مسائل از طریق دیپلماسی و مذاکرات سیاسی و صلح آمیز انجام گیرد.
ملت‌های ترک، عرب و فارس و کرد، متعلق به یک امت بوده و هم دین هستند. باید برای پیشگیری از سوء استفاده قدرت‌های بین المللی از کرد‌ها، به مطالبات برحق کرد‌های مخالف خشونت و تجزیه طلبی گوش فرا داده شود. دولت‌های منطقه همه حقوق مشروع و انسانی کرد‌ها تامین و حفظ کنند. در آنصورت قدرت‌های بین المللی با بهره برداری ازتوان کرد‌ها نمی‌توانند، بحران، درگیری بوجو آورده اشغال سرزمین‌ها اشغال کنند.
انتهای پیام/