به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مجموعه ای از صفحات قرآنی که بر روی پوست آهو تحریر شده و منسوب به حضرت ثامن الحجج (ع) هستند، در موزه های ایران از جمله موزه کتابخانه ملی، موزه آستان قدس رضوی، موزه رضا عباسی، موزه دکتر محفوظی و... نگه داری و تعدادی از این مجموعه فاخر که در دست مجموعه داران آثار هنری است در حراجی ها و بازارهای هنرهای تجسمی خرید و فروش می شوند.
سید محمد حسینی از مجموعه دارانی است که یک نمونه از این صفحات قرآن پوستی را در مجموعه شخصی خود دارد و با حساسیت کامل از آن مراقبت می‌کند. وی درباره این اثر ارزشمند و قدیمی به خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: حدود 3 سه سال پیش این اثر را به مبلغ نسبتا بالایی از یک روحانی ساکن شهر قم خریدم. این صفحه قرآن منسوب به امام رضا (ع) است.
وی افزود: سال گذشته به پیشنهاد یکی از دوستان برای بازدید آثار حراج باران رفتیم. در آنجا دیدم که یک نمونه از همین برگهای با ارزش قرآنی با قیمت 45 میلیون تومان فروخته شد. تصورم این بود که این خط خیلی بیشتر از اینها می ارزد. زیرا این آیات توسط یکی از امامان معصوم و بزرگوار ما نگارش شده و قدمت بیش از 1000 ساله دارد. در حراج ملی سال 93 هم برگ دیگری از این قرآن نفیس و با ارزش به مبلغ 110 میلیون تومان بفروش رفت. خرید و فروش این چنینی دغدغه ای را برای تبلیغ این آثار در ذهن من به وجود آورد. زیرا در حال حاضر هنرمندان بسیاری هستند که آثارشان با قدمت 7 یا 8 سال حتی میلیاردی هم فروش می رود. بنابراین لازم است توجه بیشتری به آثار قدیمی و کلاسیک و به خصوص آثاری که متبرک به نام امامان میباشد شود.
حسینی در پاسخ به این سوال که آیا کارشناسان هنری این آثار را بطور مناسب قیمت گذاری می کنند یا خیر؟ اظهار داشت: کارشناسان حوزه هنرهای تجسمی دو دسته هستند؛ دسته اول کارشناسانی که آثار مدرن را براساس خرید و فروش های خارجی، سابقه هنرمند، قیمت بازار و... قیمت گذاری می کنند و دسته دوم کارشناسانی که آثار قدیمی را برآورد می کنند.
وی ادامه داد: البته بعضی وقت ها اشتباه هم رخ می دهد. زیرا پیش می آید که برای تعیین قیمت، استاد خوشنویسی دعوت می کنند. خوشنویس نمیتواند قیمت معقول مشخص کند. زیرا به ارزش معنوی اثر توجه دارد و معمولا معتقد است که این اثر متعلق به فلان استاد است پس باید قیمتش انقدر باشد. در صورتی که این درست نیست. باید قیمت واقعی یک اثر اعلام شود . براساس حس و... نمیشود قیمت گذاشت. فقط کسانی که در فضای بیزینسی هنر فعالیت دارند قیمت را درست تشخیص می دهند.
حسینی ضمن اشاره به برکات این اثر در زندگی خود عنوان کرد: قصد فروش این اثر را ندارم اما اگر مکان و نمایشگاه معتبری باشد آن را به نمایش می گذارم. در زمان گذشته هر وقت مسئول خوش ذوق و هنردوستی بر سرکار آمد ارزش هنر افزایش یافت اما بعضی از آنان هم توجه خاص و حرکت تاثیرگذار انجام نداده اند.
در جامعه امروز هم اگر بتوانیم به هنر رونق دهیم افرادی که اوضاع مالی خوبی دارند سراغ هنر خواهند آمد. در این 5،6 سال اخیر فعالیت ها بیشتر و بهتر بوده است اما بازهم تعداد حراجی ها بسیار کم است. در ترکیه سالانه بیش از 20 حراج هنری برگزار می شود. با اینکه هتنوع آثار و کارهای هنرمندان ترکیه مانند هنرمندان ایرانی نیست.
وی در انتقاد به تبلیغات محدود آثار کلاسیک حوزه تجسمی اظهار داشت: اگر افراد این آثار را بشناسند به سراغ آنها آمده و مبلغ بیشتری برای خریدشان پرداخت می کنند. مردم مطلع نیستند. هنوز فضای کلاسیک مثل مدرن تبلیغ نشده است. هنر اصیل در زندگی مردم جریان دارد.
حسینی در پایان گفت: همه مردم این هنرها را میشناسند. اما رغبتی برای خرید نیست. شاید مردم با هنر اصیل مانوس باشند اما هنر مدرن را طوری تبلیغ کرده اند که آن آثار را میخرند و حمایت میکنند. تبلیغات هنر کلاسیک و اصیل ایرانی خیلی ضعیف است. امید است تبلیغات هنری به درستی اجرا شود و همانطور که در چندسال اخیر بازار آثار مدرن شکوفا شد این شکوفایی به سمت آثار کلاسیک هم سوق بیابد.
انتهای پیام/