به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از شبکه سی ان ان، اشتون کارتر – وزیر دفاع اسبق آمریکا -- گفت به نظر من محتمل‌ترین جایی که ممکن است جنگی رخ دهد، شبه جزیره کره است.
بر این اساس، کریستین امانپور مجری این شبکه در گفتگو با وزیر دفاع سابق آمریکا در زمان اوباما از او پرسید بررسی‌ها نشان می دهد احتمال وقوع جنگ در جهان در سال 2018 بسیار بالا رفته است. نظر شما چیست؟
کارتر در پاسخ گفت به نظر من محتمل‌ترین جایی که ممکن است چنین جنگی رخ دهد، در شبه جزیره کره است. جاهای دیگر جهان نیز خطرات زیادی وجود دارد اما بیشتر تداوم وضعیت گذشته است. اما چیزی که احتمال آن زیاد است، اتفاقی ناخواسته در کره شمالی است که جرقه جنگ را بزند. باید توجه داشت دکترین کره شمالی این است که اگر تحریک شود، پاسخی کوبنده بدهد. چنین اتفاقی می تواند میان دو کره یا میان کره شمالی و آمریکا رخ دهد. چنین جنگی می تواند به شکلی باشد که از جنگ آخر کره یا حتی جنگ جهانی دوم تا کنون نظیر آن را ندیده ایم.
وی افزود: به نظر من تنشها کم نشده است اما در عین حال نمی توان گفت که ما در آستانه جنگ قرار گرفته ایم. با توجه به تجربه بیست و پنج ساله ای که در خصوص کره شمالی دارم، به نظر من چیزی که در عرصه دیپلماتیک می تواند کارآمد باشد و تا آنجا که من متوجه شده ام، تیلرسون وزیر خارجه و متیس وزیر دفاع روی شکلی از دیپلماسی زور و ارعاب کار می کنند که شاید چنین روشی کارآمد باشد و من خودم طرفدار امتحان این روش هستم. بازدارندگی و دفاع اولین وظیفه است.
اشتون کارتر تصریح کرد واقعیت این است که چین هرگز به طور جدی با کره شمالی برخورد نکرده است و البته این مسئله نیز دلایل خود را دارد که قابل درک است. بنابراین به نظر من بیش از حد به چین امید بستن، غیرواقع بینانه است. به نظر من کره شمالی بیش از همه به آمریکا توجه می کند و به ویژه به توانایی نظامی آمریکا توجه دارد.
وزیر دفاع دوره اوباما گفت به لحاظ تاریخی چیزی که درباره کره شمالی کارساز بوده ، گرچه برای کوتاه مدت، این بوده است که آمریکا، کره جنوبی، ژاپن و چین همسو حرکت کرده اند و ابزارهای تشویق و تنبیه کره شمالی را با یکدیگر متحد کرده اند. ما بیشتر چماق داریم و هویج کمی در رابطه با کره شمالی در دسترس است زیرا ما حاضر نیستیم کاری برای کره شمالی انجام دهیم. اما چینی ها چماق و هویج گسترده ای در رابطه با کره شمالی دارند و درباره ژاپن و کره جنوبی نیز همین طور است. اگر همه این کشورها ابزارهای تشویق و تنبیه خود را با یکدیگر یکسان و متحد کنند و از استراتژی گام به گام استفاده کنند، دیپلماسی فشار تاثیرگذار است. چنین روشی در دهه 1990، دو بار جواب داد. زمان دولت بوش حدود سالهای 2005 و 2006 ، این روش برای مدت کوتاهی جواب داد و ممکن است اکنون نیز جواب بدهد. من امیدوارم مقامات دولت جدید آمریکا نیز همین کار را بکنند.
اشتون کارتر درباره اقدام نظامی ترکیه در سوریه گفت تا اندازه ای نگرانی ترکیه قابل درک است اما ما نیز دلیل خود را داریم. اما باید اجازه دهیم آنهایی که آنجا زندگی می کنند خودشان بر آن مناطق حکومت کنند. این کردها ساکنان آن مناطق هستند. در عین حال ترکیه دوست و متحد ما در ناتو است گر چه در سالهای اخیر رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه بسیار متفاوت با رهبران قبلی ترکیه بوده است، رهبرانی که ترکیه زمان آنها، متحدی محکم و قابل تکیه برای آمریکا بوده است.
انتهای پیام/