این مستندساز افزود: امیدواریم که این دو فیلم مستند در جشنواره امسال دیده شوند. البته دیده شدن مستندها دو راه دارد و آن تلویزیون و سینماست. لذا برای اینکه مستند در پرده سینما دیده شود باید ویژگی های اکران را داشته باشد و تا جایی مردم پسند باشد که مردم حاضر باشند برای دیدن آن بهای بلیت بپردازند. از این رو می تواند یک حسن برای این ماجرا باشد.
زند با اشاره به بحث اکران فیلم های مستند در طول سال عنوان کرد: البته این بحث هم برای اکران فیلم های مستند بلند وجود دارد که سینماداران باید این فیلم ها را ببینند و برای اکران آنها توافق کنند. مثل اتفاقی که برای «صفر تا سکو» افتاد، سینماداران بررسی کنند و ببینند اگر فیلم پرفروشی خواهد بود، آن را در سینماهایشان اکران کنند. هر چند یکی از وجوه مثبت این قضیه این است که مردم عام نیز با مستندها آشنایی بیشتری پیدا کنند و در اکران های عمومی هم از آنها استقبال کنند، ولی این بحث هم وجود دارد که مستندسازان به سمت ساخت فیلم های مردم پسندتر بروند. ضمن این که اگر داوران از این نظر به آثار نگاه کرده اند که آیا این آثار می تواند در اکران عمومی نظر مخاطبان را جلب کند غلط است. این امر ممکن است مستندسازان را به این سمت بکشاند که فیلمشان تجاری شود و گیشه داشته باشد.
وی ادامه داد: جشنواره فیلم فجر یک جشنواره ملی است که باید در آن مستند، داستانی و انیمیشن دیده شود و هیچ کدام نباید حذف شوند و به هر سه نوع فیلم باید یکسان توجه شود. احتمالا امسال عده ای مخالف و عده ای موافق حضور این دو مستند در جشنواره هستند. هر چند خاصیت فیلم مستند این نیست که مخاطب زیادی داشته باشد و در سینما نمایش داده شود. همچنین تعداد مستندهایی که در دنیا توانسته اند در اکران عمومی اقبال خوبی داشته باشند زیاد نیستند. این به خاطر خاصیت این نوع سینماست.
زند اضافه کرد: به نظرم رقابت مستندهای بلند در کنار فیلم های دیگر و دیده شدن فیلم های مستند در بعد وسیع با تماشاگر وسیعتر اتفاق خوبی است. باید راه های آشنایی مخاطب با سینمای مستند را پیدا کرد. یکی از آن راه ها حضور و نمایش مستندها در جشنواره هایی مثل جشنواره فجر است. به هر حال حضور فیلم های مستند در جشنواره فیلم فجر ضروری است. من معتقدم همین که این 2 مستند از جشنواره حذف نشده اند، گام مثبت و خوبی است.
انتهای پیام/