وی در ادامه گزارش خود نوشت: اگر چنین آزمایش‌هایی هم انجام شده باشد ما از نتایج آن مطلع نمی شویم. این اصلا خوب نیست چون به نظر می رسد گمانه زنی ها درباره تعادل روحی ترامپ روز به روز بیشتر می شود. مسئله فقط رفتار عجیب او نیست، توئیت های بیش از اندازه اش، اظهارات تعجب برانگیز و اغلب اوقات متناقض او و گیجی اش درباره برخی مسائل از دیگر موارد است. به عنوان مثال او یک بار در جلسه کاخ سفید رودی جولیانی را که روبروی او نشسته بود نشناخت. اکنون هم که کتاب «آتش و خشم» مایکل وولف منتشر شده و در آن کارکنان رئیس جمهور قدرت تشخیص و ثبات او را به زیر سوال برده اند. اما واقعیت این است که تا زمانیکه رئیس جمهور به دقت ارزیابی نشود ما هیچ مدرکی در دست نداریم که بخواهیم بگوئیم او دچار مشکل روحی روانی است. تاریخ نشان می دهد روسای جمهور قبلی هم دچار مشکلاتی بوده اند که در دوران تصدی شان بر عملکرد ذهنی آنها تاثیر داشته است مانند رونالد ریگان و وودرو ویلسون. در مورد ریگان نهایتا تشخیص دادند به بیماری آلزایمر مبتلا شده است. برخی بر این باورند که نشانه های این بیماری در دومین دور ریاست جمهوری او آشکار بود اما این موضوع باعث نشد که او سمتش را ترک کند. اگر سیل گمانه زنی ها درباره وضعیت روحی ترامپ نبود کنگره باید اتخاذ سیاست هایی را به منظور افزایش آزمایش‌های لازم برای ارزیابی مشکلات اعصاب و روان بررسی می کرد. همانطور که قبلا هم نوشته ام مشکلاتی مانند روان پریشی، فراموشی، افسردگی و اعتیاد معمولا در افراد در حیطه سنی روسای جمهور رخ می دهد. این مشکلات وقتی حاد و شدید شوند به توانایی رئیس جمهور در انجام وظایف اش لطمه می زنند. در متمم بیست و پنجم قانون اساسی روند انتقال قدرت از روسای جمهوری که نالایق به نظر می رسند تشریح شده است.
انتهای پیام/