وی تصریح کرد: آمار پسران فراری در کشور نسبت به دختران در ظاهر کمتر است، اما این مسئله هرگز به مفهوم بالا بودن آمار دختران فراری در واقعیت نیست؛ زیرا بسیاری از پسران پس از فرار از خانه به دنبال کار می‌روند و مشغول به کار می‌شوند و پس از آن خانواده‌ها نیز خیلی پیگیر این موضوع نمی‌شوند و گزارشی در خصوص فرار فرزند پسر خود از خانه به کلانتری‌ها ارائه نمی‌دهند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور خاطرنشان کرد: خانواده‌ها در مواجهه با فرار فرزندان از خانه، نسبت به فرار فرزندان دختر حساسیت بیشتری نشان می‌دهند، به همین دلیل، بسیاری از موارد فرار فرزندان پسر عنوان نمی‌شود و در نهایت آمار دختران فراری بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
مسعودی فرید اضافه کرد: از جمله علل و عوامل فرار پسران از خانه، خلا عاطفی و عدم وجود ارتباط مناسب والدین با فرزندان است و گاهی نیز تشویق دوستان و همسالان آن‌ها با توجیه تغییر شرایط و دستیابی به موقعیت مالی بهتر، باعث فرار پسران از خانه می‌شود.
انتهای پیام/