طبق قانون کار هر فردی که صاحب شغلی است باید تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار بگیرد.
کسانی که تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار میگیرند یک کد بیمه دریافت میکنند و با این کد در هر شرکت و سازمانی که فرد مشغول به کار شود بیمه برای او رد میشود.
فرد با داشتن ۳۰ سال حق بیمه پرداختی فرد بازنشسته میشود.
بیمه اجباری بیمهای است که کارفرما برای کارگران خود پرداخت میکند و کارفرما برای ارسال لیست بیمه، سهم خود را به اضافه سهم بیمه شده که از حقوقش کسر میشود به صورت یکجا به عنوان حق بیمه پرداخت میکند.
در بیمه اجباری فرد بیمه شده از مزایای بیمه همچون بیمه بیکاری در صورت از دست دادن شغل میتواند استفاده کند، و در دوران بیکاری حقوقی را دریافت کند.
در این نوع بیمه رابطهای بین کارفرما و کارگر نیست و هر فردی که صاحب شغلی است میتواند خود را بیمه کند که البته ثبت نام آن هم شرایطی دارد.
بیمه اختیاری بستگی به نوع شغل دارد و هزینه کل حق بیمه باید توسط متقاضی بیمه شده پرداخت شود و میزان آن هم هر سال تغییر میکند.
در بیمه اختیاری متقاضی باید حداقل یک ماه سابقه کار داشته باشد و مدارک هویتی خود را نیز به شعبه تامین اجتماعی تحویل دهد.
لازم به توضیح است که بیمه شدگان اختیاری مشمول استفاده از بیمه بیکاری نمیشوند.
متقاضی پس از تحویل مدارک هویتی از جمله کپی کارت ملی و شناسنامه به مراکز پزشکی برای ویزیت معرفی میشود و فرد بیمه شده به همراه افراد تحت تکفل به مرکز درمانی که از سوی شعبه تامین اجتماعی مشخص شده مراجعه میکند.
لازم به ذکر است؛در حال حاضر شرایط برای ثبت نام غیر حضوری متقاضی بیمه شده فراهم نشده است و بزودی قرار است سامانهای طراحی شود که نیاز به مراجعه حضوری به شعب بیمه تامین اجتماعی برای ثبت نام نباشد.
انتهای پیام/